Lymfomen zijn kankers van de witte bloedcellen, lymfocyten genaamd, onderdeel van het immuunsysteem van het lichaam. In lymfoom veranderen de lymfocyten in een kankercel en hopen zich op in de lymfeklieren en het lymfestelsel, waar ze normale lymfocyten verdringen. De twee belangrijkste soorten lymfomen zijn Hodgkin-lymfoom en Non-Hodgkin-lymfoom. De lymfomen van Hodgkin en Non-Hodgkin beïnvloeden verschillende lymfocyten, dus de behandelingsopties en het verloop van de ziekte kunnen verschillen.
Celtypen
In het lymfoom van Hodgkin is een specifiek type cel genaamd een Reed-Sternberg-cel aanwezig in de bloedbaan en lymfeklieren. Reed-Sternberg-cellen, genoemd naar de wetenschappers die ze hebben ontdekt, zijn grote cellen met twee kernen die gemakkelijk zichtbaar zijn onder een microscoop. Non-Hodgkin-lymfoom bevat deze cellen niet, maar kan verschillende kankercellen hebben met verschillende kenmerken, afhankelijk van het specifieke subtype van non-Hodgkin-lymfoom.
Epidemiologie
Volgens de Leukemia and Lymphoma Society leefden in 2009 ongeveer 148.460 mensen met Hodgkin-lymfoom in de VS en hadden ongeveer 452.720 mensen non-Hodgkin-lymfoom. De incidentie van Hodgkin-lymfoom is hoger bij mannen, terwijl non-Hodgkin-lymfoom vaker voorkomt bij vrouwen.
Oorzaken
De exacte oorzaken van zowel het Hodgkin- als het non-Hodgkin-lymfoom zijn nog onbepaald, maar sommige associaties en risicofactoren kunnen een rol spelen, waaronder infectie met HIV, mononucleosis of humaan T-cel lymfocytotroop virus. Een erfelijke gevoeligheid is ook mogelijk omdat er af en toe familieclustering wordt gezien. Infecties geassocieerd met non-Hodgkin-lymfoom omvatten Epstein-Barr-virus, HIV, menselijk T-lymfotroop virus en Helicobacter pylori.
Klinische kenmerken en diagnose
Afgezien van de aanwezigheid van Reed-Sternberg-cellen in Hodgkin-lymfoom, verschillen andere klinische symptomen tussen de twee typen. Hodgkin-lymfoom is meestal beperkt tot slechts één lymfeklier in het lichaam en verspreidt zich van daaruit naar de bloedbaan, terwijl in Non-Hodgkin-lymfoom de kanker in veel verschillende lymfeklieren voorkomt, volgens de Merck-handleidingen. Hodgkin-lymfoom verspreidt zich ook op een meer georganiseerde manier dan Non-Hodgkin-lymfoom en omvat niet vaak andere delen van het lichaam. Hodgkin-lymfoom is dus vaak gemakkelijker te behandelen dan non-Hodgkin-lymfoom.
Behandeling
Behandeling van lymfoom hangt niet alleen af van het type, maar ook van het stadium van de ziekte wanneer het wordt ontdekt. Bestraling en chemotherapie worden gebruikt om beide typen te behandelen, maar chemotherapie is de primaire behandelingsoptie voor non-Hodgkin-lymfoom, volgens de Nemours Foundation. Hodgkin-lymfoompatiënten kunnen ook worden behandeld met een operatie of hematopoietische stamceltransplantatie. Non-Hodgkin-lymfoompatiënten kunnen worden behandeld met zowel chemotherapie als bestraling in plaats van slechts één van de twee behandelingen. Ze kunnen ook worden behandeld met anti-CD20 monoklonale antilichamen of hematopoietische stamceltransplantatie.
