Verhongering is een extreme vorm van ondervoeding. Als uw lichaam niet de voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft, kan het zichzelf niet onderhouden, goed groeien en ziekten afweren. Als je niet eet, gaat je lichaam achteruit. Ten eerste beginnen je mentale en fysieke prestaties te lijden. Uiteindelijk beginnen de systemen van je lichaam af te sluiten om energie te besparen.
Begin fasen
De omvang, het type en de tijdlijn van de schade die u ervaart, is afhankelijk van hoeveel u momenteel weegt, of u onvoldoende voedsel of helemaal niets eet, uw leeftijd, medische toestand en vele andere factoren. Over het algemeen treden in de beginfase vermoeidheid, duizeligheid, droge of schilferige huid en zwakte op, samen met intense honger. Je lichaam reageert op het gebrek aan voedsel, dat het nodig heeft voor energie, door je hersenen te laten weten dat ze er iets aan moeten doen.
Cognitieve functie
Verhongering veroorzaakt een afname van de mentale functie. Net als elk ander deel van je lichaam, hebben je hersenen voedingsstoffen en energie nodig om goed te functioneren. Zuigelingen die verhongeren, zullen misschien nooit de juiste hersenfunctie ontwikkelen. Mensen in de leeftijd van 2 of 3 kunnen tijdelijk een slechte cognitieve functie ervaren, maar herstellen zodra ze voeding krijgen. Je humeur zal waarschijnlijk veranderen als je je bezighoudt met gedachten aan voedsel. Je kunt je ook angstig, geïrriteerd, boos, teruggetrokken en depressief voelen.
Middenstadia
Uw gebrek aan voeding kan leiden tot gastro-intestinale stoornissen, zich koud voelen, overgevoeligheid voor geluid of licht, waterretentie en verminderd libido. Je immuunsysteem kan niet voldoende antilichamen produceren om infecties te bestrijden, dus je wordt vaker ziek. Je tandvlees kan opzwellen en bloeden. Het metabolisme neemt af naarmate je lichaam zoveel mogelijk energie probeert te besparen. Gewichtsverlies treedt op wanneer uw lichaam uw vetvoorraad opraakt en vervolgens andere weefsels begint te verbranden, zoals spieren. Deze veranderingen zijn omkeerbaar met de juiste voeding.
Laatste fasen
Uiteindelijk zal uw tekort aan voldoende voedingsstoffen leiden tot permanente schade. Tanden vergaan en botten verzwakken door onvoldoende calcium. Je haar zal eruit vallen. Organen worden uitgeschakeld vanwege het gebrek aan energie en voedingsstoffen die nodig zijn voor onderhoud. Hartspieren verzwakken en het eindresultaat is volledig systeemfalen of de dood.
Onderontwikkelde landen
Verhongering en ondervoeding zijn een epidemie in sommige onderontwikkelde landen. Kinderen ervaren de meeste schade omdat ze goede voeding nodig hebben om zich goed te ontwikkelen. Zelfs als ze lange periodes van honger overleven, kunnen ze abnormale groei en andere vormen van permanente schade ervaren. Bijna alle botontwikkeling vindt bijvoorbeeld plaats vóór de volwassenheid, dus kinderen die onvoldoende calcium in hun voeding krijgen, zullen later als volwassenen waarschijnlijk osteoporose of andere problemen met de samenstelling van de botten ervaren.
Ontwikkelde landen
Mensen met eetstoornissen gebruiken soms hongertechnieken om gewicht te verliezen. Bijvoorbeeld, mensen met bulemia dwingen zichzelf over te geven na de maaltijd, wat kan leiden tot ondervoeding en uithongering. Mensen met anorexia vermijden zoveel mogelijk te eten. De specifieke effecten van deze aandoeningen zijn afhankelijk van de ernst van het probleem, maar extreme gevallen kunnen leiden tot permanente schade - zoals lage botdichtheid, tandbederf of gastro-intestinale problemen - en de dood.
