Oesters zijn een delicatesse die rauw of gekookt kan worden gegeten, vaak gebruikt in soepen, stoofschotels en vistaarten. Wanneer je geen verse oesters kunt krijgen, kunnen ingeblikte oesters erin stappen. Hoewel ingeblikte oesters meer voedingsstoffen kunnen bevatten dan rauwe oesters, bevatten ze ook meer natrium en hun verhoogde voedingsstoffen zijn alleen beschikbaar als je de conservenvloeistof consumeert.
Raw Oyster Nutrition
Een portie rauwe oesters van 1 kop heeft 126 calorieën per portie, meer dan 14 gram eiwit en 4, 3 gram totaal vet. Dit maakt oesters van nature een vetarme eiwitbron. Rauwe oesters zijn rijk aan calcium, met 146 milligram per portie en ijzer, met 11, 43 milligram. Ze zijn ook een goede bron van fosfor en kalium. Een portie van 1 kopje bevat thiamine, riboflavine, niacine, vitamine B-6 en folaat. Bovendien is een portie rijk aan vitamine B12, met 21, 7 microgram. Oesters zijn ook een goede bron van vitamine A, E en K.
Canned Oyster Nutrition
Ingeblikte oesters zijn een vetarme eiwitbron, maar ze bevatten meer calorieën en vet dan rauwe oesters. Een portie van 1 kop ongedraineerde, ingeblikte oesters heeft 169 calorieën per portie, 17, 5 gram eiwit en 6 gram totaal vet. Ingeblikte oesters bevatten ook minder calcium, met 112 milligram per portie, maar een portie is rijker aan ijzer, met 16, 6 milligram. Ingeblikte oesters bevatten ook meer kalium, fosfor en magnesium dan rauwe oesters. Ze bevatten ook vitamine C, wat rauwe oesters niet hebben, vanwege de toevoeging van zuur tijdens het conserven. Ingeblikte oesters zijn rijker aan alle dezelfde B-vitamines, evenals vitamines A, maar rauwe oesters bevatten meer vitamine K. Niet-gedraineerde, ingeblikte oesters bevatten hetzelfde niveau van vitamine E als rauwe oesters.
Water- en warmtegevoelige vitamines
Sommige vitamines zijn oplosbaar in water, wat betekent dat ze uitlogen bij blootstelling aan water, terwijl andere gemakkelijk worden vernietigd wanneer ze worden blootgesteld aan hitte, zoals tijdens het conservenproces. B-vitamines die aanwezig zijn in oesters, waaronder thiamine, riboflavine, niacine, foliumzuur, vitamine B-6 en vitamine B-12, zijn in hoge mate oplosbaar in water, wat betekent dat ze uitlogen bij blootstelling aan water tijdens het conservenproces. Hierdoor bevatten ingeblikte oesters die leeg zijn van hun conservenvloeistof, aanzienlijk minder van al deze vitamines. Sommige vitamines zijn ook warmtegevoelig, zoals vitamine C, foliumzuur en thiamine, evenals vitamine A. Uitgelekte oesters in blik bevatten allemaal aanzienlijk minder van deze vitamines dan niet-ontwaterde oesters. Voor het hoogste vitamine- en mineraalgehalte consumeert u ten minste een deel van de vloeistof uit oesters in blik.
Natriumgehalte
Hoewel oesters bekend staan om hun zoute smaak, bevat een portie rauwe oesters van 1 kop slechts 211 milligram natrium, vergeleken met de 278 milligram voor niet-gedraineerde, ingeblikte oesters en 181 milligram voor ingeblikte, uitgelekte oesters. In alle drie de gevallen bevatten oesters nog steeds een hoog natriumgehalte en leveren ze tussen de 7, 7 en 18, 5 procent van de aanbevolen hogere inname van natrium per dag. De aanbevolen bovenste inname is 2.300 milligram per dag, daalt tot 1500 milligram per dag als u 51 jaar of ouder bent, Afro-Amerikaans bent of een voorgeschiedenis van hoge bloeddruk heeft. Een dieet met veel natrium verhoogt uw kansen op hartaandoeningen, evenals hoge bloeddruk. Aangezien het Amerikaanse dieet van nature al veel natrium bevat, eet je met mate oesters. Voor ingeblikte oesters, terwijl de vloeistof belangrijke vitamines en mineralen bevat, zal het consumeren ervan ook bijna een vijfde van uw totale aanbevolen natriuminname opleveren.
