Eindstadium of gevorderde degeneratieve schijfziekte treedt op wanneer de tussenwervelschijf degenereert en de schijfruimte instort. Dit kan leiden tot hernia van het binnenste schijfmateriaal door de schijfwand. Er kunnen ook zichtbare veranderingen zijn op het benige deel van de aangrenzende wervels zoals gedetecteerd door MRI of CT-scan. De resulterende druk van het schijfmateriaal op neurologische weefsels is de bron van pijn en neurologische symptomen.
Degeneratieve schijfdynamica
Degeneratieve schijfziekte is een algemene zin die de veranderingen beschrijft die optreden naarmate de tussenwervelschijf ouder wordt. Volgens de Mayfield Clinic wordt de schijf minder flexibel en kan deze de krachten van de aangrenzende wervelbotten niet effectief opvangen. De primaire reden dat de schijf zijn mechanische sterkte verliest, is te wijten aan waterverlies of uitdroging. Het krimpt de schijf en legt meer druk op de buitenwand van de schijf. Die stress veroorzaakt kleine scheurtjes in de schijfwand. Wanneer dit gebeurt, kan het zachtere binnenste schijfmateriaal door de scheur steken of hernia. Wanneer het hernia op het ruggenmerg of de rugzenuwen drukt, kan dit ernstige pijn en andere symptomen veroorzaken. Andere kenmerken van geavanceerde degeneratieve schijfziekte treden op wanneer de schijfruimte zo smal wordt dat de wervelbotten tegen elkaar wrijven. Dit veroorzaakt abnormale botgroei op de wervels. Deze gecombineerde effecten resulteren in vernauwing van het wervelkanaal, spinale stenose genoemd. Spinale stenose kan compressie van het ruggenmerg en de wervelkolomzenuwen veroorzaken, wat leidt tot nog meer pijn en disfunctie.
Geavanceerde symptomen
De symptomen van gevorderde degeneratieve schijfziekte hangen grotendeels af van welk ruggenmergniveau de pathologie optreedt en de hoeveelheid hernia of stenose, volgens het University of California San Diego Center voor functionele MRI. Over het algemeen is pijn het belangrijkste kenmerk van de aandoening. Deze pijn is meestal continu en kan uitstralen in de rug, heupen en benen. Flare-ups van de pijn komen vaak voor, en wanneer de wervelkolom wordt gedraaid of gebogen, wordt de pijn vaak erger. Ernstige gevallen kunnen leiden tot meer uitgesproken symptomen. Zintuiglijke disfuncties, bekend als parasthesieën, kunnen voorkomen in de rug, armen en benen en kunnen zo ernstig zijn dat ze aan één kant van het lichaam verlamd raken. Af en toe kan zwakte in een of beide benen optreden en kan het loopgedrag worden beïnvloed. De blaas- en darmfunctie kan ook verstoord zijn en er kan een deel van de middenrifspieren verlamd zijn.
behandelingen
Over het algemeen zijn niet-chirurgische behandelingen, ook wel conservatieve therapieën genoemd, de eerste poging om de symptomen van degeneratieve schijfaandoeningen te verlichten. Volgens de Mayfield Clinic omvatten deze het gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen, pijnstillers en spierverslappers. Corticosteroïden kunnen ook rechtstreeks in de wervelkolom worden geïnjecteerd om de pijn te beheersen. Rust, rugbeugels, fysiotherapie, lichaamsbeweging en chiropractie worden ook vaak gebruikt. Wanneer dergelijke behandelingen mislukken of als de symptomen erger worden, wordt meestal een operatie aanbevolen. Chirurgie omvat het verwijderen van de gedegenereerde schijf in zijn geheel of het schijfmateriaal dat is hernia op de neurale weefsels. Volgens MD-richtlijnen kan het verwijderen van de schijf, discectomie genoemd, resulteren in spinale fusie tussen de lichamen. Dit betekent dat de tussenwervelruimte geënt botmateriaal ontvangt om de wervels aan te moedigen samen te groeien. Vaak worden de botten gestabiliseerd met metalen hardware zodat de wervels niet bewegen terwijl ze samensmelten.
