De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi, die door tekenbeten op de mens wordt verspreid. In de dagen of weken na een tekenbeet veroorzaakt de vroege ziekte van Lyme meestal uitslag en griepachtige symptomen. Onbehandelde, gevorderde of late stadia van de ziekte van Lyme kan maanden of zelfs jaren na de eerste tekenbeet tot een aantal symptomen leiden. Complicaties van geavanceerde ziekte van Lyme hebben meestal invloed op de gewrichten, het zenuwstelsel en het hart.
Artritis
De auteurs van een artikel in oktober 2007 in "The New England Journal of Medicine" merken op dat artritische symptomen de meest voorkomende manifestaties zijn van de ziekte van Lyme in een laat stadium. Gewrichtspijn en zwelling als gevolg van geavanceerde ziekte van Lyme hebben de neiging om grote gewrichten zoals de knieën en heupen te beïnvloeden. Artritis geassocieerd met de late fase van de ziekte van Lyme is vaak slopend en ernstig, maar kan over het algemeen worden behandeld met de juiste antibiotica.
Neurologische complicaties
Tot 20 procent van de mensen met de ziekte van Lyme ervaart neurologische symptomen, volgens een artikel in juli 2008 in "Geneeskunde en gezondheid." Mensen met gevorderde ziekte van Lyme kunnen chronische gevoelloosheid en tintelingen in hun handen en voeten krijgen als gevolg van zenuwbeschadiging, een aandoening die bekend staat als perifere neuropathie. In zeldzame gevallen kan de ziekte van Lyme in een laat stadium de hersenen zelf beïnvloeden en een aandoening veroorzaken die Lyme-encefalopathie wordt genoemd. Symptomen zijn onder meer problemen met concentratie en kortetermijngeheugen. Lyme encephalomyelitis is een andere zeldzame complicatie. Deze progressieve aandoening heeft betrekking op de hersenen en het ruggenmerg en kan leiden tot verminderd denken en moeite met lopen.
Hartcomplicaties
Hart- of hartgerelateerde complicaties treden meestal vroeg na infectie op. Bij mensen die geen behandeling met de ziekte van Lyme krijgen, kunnen de symptomen echter enkele maanden niet zichtbaar worden. Ongeveer 5 procent van de mensen met de ziekte van Lyme ervaart hartsymptomen, meldt de auteur van een artikel in november 2010 in 'Medicine and Health'. De ziekte van Lyme kan de elektrische activiteit in het hart verstoren, wat leidt tot hartkloppingen, duizeligheid en flauwvallen. Ontsteking van de hartspier en de voering eromheen, bekend als myopericarditis, is ook een mogelijke complicatie. Lyme myopericarditis kan pijn op de borst en ademhalingsproblemen veroorzaken.
Behandeling
Gewrichts- en hartgerelateerde complicaties van de ziekte van Lyme reageren meestal goed op behandeling met antibiotica. Voor mensen met de ziekte van Lyme zonder neurologische symptomen, wordt antibiotica met doxycycline (Doryx, Monodox), cefuroxime (Ceftin) of amoxicilline aanbevolen door de Infectious Diseases Society of America. Doxycycline, ceftriaxon (Rocephin), cefotaxime (Claforan) en penicilline zijn antibiotische opties die worden aanbevolen voor mensen met complicaties aan het zenuwstelsel, volgens IDSA en de American Academy of Neurology. Wanneer de symptomen van de ziekte van Lyme aanhouden ondanks een volledige behandelingskuur, wordt aanvullende antibioticatherapie niet aanbevolen, adviseert de IDSA.
