Herhaalde activiteiten kunnen leiden tot een pijnlijke ontsteking van spieren, pezen en periost van het scheenbeen. Deze aandoening wordt mediaal tibiaal stresssyndroom of shin-spalken genoemd. Een overmatig letsel, scheenbeenspieren worden veroorzaakt door overbelasting van het scheenbeen en de bindweefsels die de spieren aan het bot binden. Scheenbeentjes zijn een veel voorkomende, hardloopgerelateerde verwonding, en hoewel ze pijnlijk kunnen zijn, zijn ze te voorkomen en gemakkelijk te behandelen.
symptomen
Scheenbeentjes zijn meestal aanwezig als pijn, pijn of gevoeligheid langs de kuit of het binnenste deel van het scheenbeen. Dit kan gepaard gaan met zwelling. De omvang van deze symptomen hangt sterk af van hoeveel stress en schade de onderbenen hebben geleden. In het begin kan de pijn alleen optreden aan het einde en het begin van een training. Als de onderbenen echter geen kans krijgen om te herstellen, kan de pijn continu en gelokaliseerd worden. In ernstige gevallen kunnen scheenspalken zich ontwikkelen van een stressreactie tot een werkelijke stressfractuur.
Risicofactoren
Scheenspalken ontstaan meestal na een plotselinge toename van de fysieke intensiteit van een training. Dit kan betekenen dat u over langere afstanden, op heuvels, op een moeilijker oppervlak loopt of de frequentie van runs verhoogt. Lopers met hoge nokbogen en die met platte voeten hebben de neiging om meer te bonzen, waardoor ze vatbaar zijn voor scheenbeentjes. Slecht passende schoenen of schoenen die weinig vulling hebben om schokken te absorberen, kunnen ook het risico op het ontwikkelen van scheenbeentjes vergroten.
Behandeling
De meest effectieve behandeling voor scheenbeenspalk is rust. De hoeveelheid rust die nodig is om de onderbenen te genezen, wordt bepaald door de ernst van de verwondingen. Als de pijn mild is, kan het eenvoudig genoeg zijn om de intensiteit en frequentie van trainingen te verminderen. Als de pijn de dagelijkse activiteiten verstoort, kan het echter nodig zijn om alle high impact-activiteiten enkele weken te stoppen. Eenmaal klaar om terug te keren naar de training, is het belangrijk om langzaam te beginnen en grondig te strekken voor en na elke training.
Zwelling verminderen
Ontstekingsremmende medicijnen, cold packs en compressiewikkels zijn behandelingen die de zwelling kunnen verminderen en de genezing kunnen bevorderen. Het getroffen scheenbeen meerdere keren per dag gedurende 15 tot 20 minuten glazuur geven en het scheenbeen boven het hart verheffen kan de zwelling helpen verminderen. In meer extreme gevallen moet een compressieverband worden gedragen om de zwelling naar beneden te houden. Vrij verkrijgbare ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen of naproxen kunnen ook gunstig zijn voor het verminderen van pijn en zwelling.
het voorkomen
De beste preventie voor scheenbeensplinters is om de hoeveelheid stress op de onderbenen te controleren. Cross-training met weinig impact activiteiten zoals fietsen of zwemmen kan de hoeveelheid hersteltijd tussen hardlopen vergroten. Het kiezen van een goed passende schoen die de voet ondersteunt en schok absorbeert, is essentieel om scheenbeentjes te voorkomen. Het wordt aanbevolen dat schoenen elke 350 tot 500 mijl worden vervangen omdat hun vermogen om schokken op te nemen afneemt naarmate ze worden gedragen. Rennen op zachtere oppervlakken, zoals vuil of gras in plaats van beton, kan ook de impact op de onderbenen verminderen.