Het traditionele Japanse dieet kan niet meer verschillen van het standaard Amerikaanse dieet. Japanse basisproducten zijn verse vis, rijst, soja, groenten, fruit en groene thee, terwijl het Amerikaanse dieet sterk afhankelijk is van rood vlees, gevogelte en bewerkte voedingsmiddelen met een hoog zoutgehalte of toegevoegde suiker. Volgens de in Parijs gevestigde Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling is de Verenigde Staten de op een na dikste natie ter wereld, alleen na Mexico, met 28 procent van de Amerikaanse bevolking als zwaarlijvig. Japan daarentegen heeft een van de laagste obesitaspercentages onder de leidende economieën en komt uit op drie procent.
Traditioneel Japans Dieet
Een traditionele Japanse huisgemaakte maaltijd bestaat uit een stuk gegrilde vis, zoals zalm of makreel, een kom bruine rijst, gestoofde groenten, een kleine kom misosoep, groene thee en een stuk fruit. De Japanners consumeren twee keer zoveel vis als Amerikanen en de meeste maaltijden worden geserveerd met rijst. Soja, in de vorm van tofu, edamame, miso en sojasaus is een nietje, net als groenten zoals aubergine, kool, broccoli, bloemkool en boerenkool. Zeewier, inclusief nori en wakame, is een ander hoofdbestanddeel van het dieet. Fuji-appels, kaki en mandarijnen worden meestal als dessert geserveerd. Porties zijn meestal klein en veel Japanners stoppen met eten voordat ze vol zijn.
Standaard Amerikaans dieet
Het standaard Amerikaanse dieet, ook bekend als SAD of meer in het algemeen als het westerse dieet, is grotendeels gebaseerd op dierlijke producten en bewerkte voedingsmiddelen. Het dieet bevat veel calorieën en verzadigd vet dat in te grote porties wordt geserveerd. Zuivelproducten zoals melk, kaas en ijs zijn prominent aanwezig, evenals rundvlees en gevogelte. De gemiddelde Amerikaan eet elk jaar 60 pond rundvlees, of drie keer zoveel als de gemiddelde Japanner, volgens schrijver Naomi Moriyama in "Japanse vrouwen worden niet oud of dik." Sterk geraffineerde granen, waaronder granen, pasta, snacks en gebak zijn een belangrijke component van SAD en vaak een belangrijke bron van natrium of toegevoegde suikers.
Gevolgen voor de gezondheid van SAD
Sinds 1980 is de prevalentie van obesitas in de Verenigde Staten verdubbeld bij volwassenen, grotendeels als gevolg van het calorierijke, voedingsarme westerse dieet in combinatie met een steeds sedentairere levensstijl. Hoewel Amerikanen matige hoeveelheden volle granen, fruit en groenten consumeren, die een hogere voedingswaarde en minder calorieën bevatten, zijn dergelijke voedingsmiddelen niet de basis van het dieet. Bijgevolg hebben Amerikanen een hogere incidentie van obesitas, kanker, nieraandoeningen, hartaandoeningen, beroerte, diabetes type 2, maagdarmstoornissen en hoge cholesterol en bloeddruk. Omgekeerd ervaren populaties die plantaardige diëten consumeren die de nadruk op vis leggen en zuivel- en vleesconsumptie tot een minimum beperken een significant lagere incidentie van deze chronische ziekten en aandoeningen.
overwegingen
Na de Tweede Wereldoorlog begon Japan een aantal westerse manieren van leven te absorberen, waaronder de adoptie van veel westers voedsel. De Japanners blijven een aantal van de calorierijke, vetrijke voedingsmiddelen consumeren die in het Amerikaanse dieet voorkomen, waaronder brood, ijs, donuts, hamburgers, frites en pizza. Volgens Moriyama zijn de porties echter "Japans formaat, niet Amerikaans groot", en dergelijke voedingsmiddelen zijn een incidentele traktatie in plaats van dagelijkse kost.
Toch hebben steeds meer Japanners de gewoonte omarmd suikerachtig graan met melk te eten, evenals andere geraffineerde koolhydraten en dierlijke eiwitten. Daarom is de gemiddelde lengte en bouw van een Japans kind van 1950 tot 2000 met 12 procent toegenomen, volgens "Culture Smart! Japan."
