Obesitas wordt slechts enkele decennia als een wereldwijd gezondheidsprobleem aangemerkt en sinds 1980 is de prevalentie over de hele wereld verdubbeld. De Wereldgezondheidsorganisatie definieert obesitas volgens de body mass index, wat uw gewicht in kilogram is, gedeeld door uw lengte in vierkante meters. Ongeveer 13 procent van de volwassenen over de hele wereld heeft een BMI van 30 of hoger, wat hen als zwaarlijvig categoriseert.
Obesitas geeft een persoon een hoger risico op ernstige gezondheidsproblemen, waaronder hoge bloeddruk en cholesterol, diabetes type 2, hartaandoeningen, beroerte, galblaasaandoeningen en ademhalingsproblemen, evenals sommige vormen van kanker. Inzicht in hoe zwaarlijvigheid zo'n wereldwijde aandoening is geworden, helpt beleidsmakers manieren te vinden om de volksgezondheid te verbeteren.
Schaarste heeft een langere geschiedenis dan obesitas
De mensheid heeft de meeste tijd dat we op aarde zijn geweest, te maken gehad met voedselschaarste en mogelijke uithongering. Voor een groot deel van de beschaving werd overgewicht of obesitas geprezen als een symbool van rijkdom en welvaart - iets om te vieren. Pas toen landen zich in de 18e eeuw ontwikkelden en voedsel gemakkelijker beschikbaar kwam, nam het gewicht van de bevolking als geheel toe.
Aanvankelijk zorgde de grotere beschikbaarheid van voedsel voor een sterkere, gezondere bevolking. Maar in de vorige eeuw is het uitgegroeid tot een volledig gezondheidsprobleem. In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, in de jaren 1930, begonnen levensverzekeringsmaatschappijen potentiële cliënten te screenen op lichaamsgewicht, en in de jaren 1950 koppelden artsen openlijk toenemende obesitas aan daaropvolgende toenames in de diagnose van hartziekten. Pas in het jaar 2000 was het aantal mensen met overgewicht of obesitas groter dan het aantal mensen met ondergewicht.
The Historic Rise of Obesity in de Verenigde Staten
De zwaarlijvigheidstrend in de Verenigde Staten kan eigenlijk zijn oorsprong hebben in het begin van de 20e eeuw, waarin werd ontdekt dat de gezondheid van arme kinderen enorm verbeterde toen hun ondervoeding werd gecorrigeerd door hen toegang te geven tot meer calorieën, namelijk van goedkope suikers en vetten. Voordelig voedsel voor de arbeidersklasse verbeterde de algehele industriële en vervolgens economische productiviteit.
Verbeterde industriële technologie creëerde manieren waarop het produceren van goedkope, calorierijke voedingsmiddelen nog eenvoudiger werd. Dit ging gepaard met de ontwikkeling van technologie die het leven sedentair maakte - zoals auto's, vaatwassers en wasmachines - en creëerde een situatie waarin het gemakkelijk was om een teveel aan calorieën te consumeren. In de Verenigde Staten veranderde de prevalentie van obesitas nauwelijks in de jaren zestig en zeventig, maar escaleerde sterk vanaf de jaren tachtig. In 1980 was het percentage obesitas 13, 4 procent, maar schoot omhoog naar 34, 9 procent volgens de National Health and Nutrition Examination Survey 2011, die werd gerapporteerd in een 2012-nummer van het Journal of the American Medical Association.
Wereldwijd bereik van obesitas
Obesitas treedt meestal op wanneer een persoon consequent meer calorieën eet dan hij verbrandt, en zijn lichaam de overtollige energie opslaat als vet. Sommige van dezelfde omgevingsfactoren die ervoor zorgden dat obesitas in geïndustrialiseerde landen steeg, hebben nu ontwikkelingslanden getroffen. Aan het begin van de 20e eeuw was obesitas vooral een probleem in de eerste wereldlanden van Europa en de Verenigde Staten. In 1997 erkende de Wereldgezondheidsorganisatie echter dat obesitas een wereldwijde epidemie was toen de tarieven stegen in landen als Mexico, Brazilië, China en Thailand. Obesitas is van invloed op zowel de hogere als de lagere sociaal-economische klassen in deze populaties.
De vermindering van het aantal mensen dat op het platteland woont, is een van de redenen dat het percentage obesitas sterk is gestegen. Mensen die in stedelijke omgevingen wonen, hebben de neiging om veel minder calorieën te verbranden als ze minder lopen, minder huishoudelijke taken verrichten en zittend werk hebben. Mensen hoeven niet te boeren of voedsel te verzamelen en water wordt niet langer opgehaald, maar wordt geleverd door openbare nutsbedrijven. Energierijke, bewerkte voedingsmiddelen worden direct beschikbaar voor relatief lage kosten. Deze voedingsmiddelen bevatten ook weinig voedingsstoffen, dus het is niet onwaarschijnlijk dat ondervoede kinderen in hetzelfde huishouden voorkomen als volwassenen met overgewicht in veel landen.
De obesitas-trend omkeren
De obesitas-epidemie kostte de VS alleen al 147 miljard dollar aan medische kosten in 2008, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Om het aantal gevallen van obesitas te helpen verminderen, moedigt de Wereldgezondheidsorganisatie regeringen aan om mensen te helpen bewust te worden van obesitas en de zeer ernstige gevolgen voor de gezondheid via openbare campagnes en op school.
Het aanmoedigen van individuen om gezondere keuzes te maken en meer te bewegen is een manier om obesitas te verminderen, maar deze eenvoudige strategie is niet altijd praktisch of voldoende. Stedelijke planning die meer openbare ruimte biedt voor veilige fysieke activiteit en aanpassingen aan voedselproductie en marketing zijn vereist. De Wereldgezondheidsorganisatie stelt dat regeringen de verantwoordelijkheid hebben om lichamelijke activiteit en gezonde voeding toegankelijker te maken. De voedingsindustrie kan ook helpen door de hoeveelheid vet en suiker in verwerkt voedsel te verminderen en marketing te beperken die overconsumptie stimuleert.
