Er is zoveel informatie over koolhydraten en hoe ze je lichaam beïnvloeden, dat je je misschien afvraagt hoe ze allemaal met elkaar te maken hebben en waar ze vandaan komen. Glucose, een soort suiker, kan van veel plaatsen komen, maar een veel voorkomende bron van industriële glucose is maïszetmeel, dat afkomstig is van een specifiek deel van de maïskorrel.
Maïszetmeel
Maïskorrels, zoals korrels van andere korrels, hebben veel delen. Ze zijn omgeven door een taaie buitenlaag die rijk is aan vezels en de gevoelige inhoud binnenin beschermt. Ze hebben ook een eiwitrijke kiem, of een deel van de maïs die in een nieuwe plant zal ontspruiten. Dit wordt omgeven door een koolhydraatrijke massa die het endosperm wordt genoemd. Maïszetmeel komt uit dit endosperm. Het bestaat uit amylosemoleculen, gewoonlijk zetmeel genoemd, verklaren Drs. Reginald Garrett en Charles Grisham in hun boek "Biochemistry." Vanwege de bron wordt het amylose uit maïs maïszetmeel genoemd, maar het is chemisch identiek aan zetmeel van andere planten.
Glucose
Glucose is een soort suiker. In het bijzonder is het een monosaccharide, wat betekent dat het een suiker op zichzelf is, maar ook een bouwsteen is van grotere suikers en andere koolhydraten, waaronder vezels en zetmeel. Amylose is eigenlijk niets meer dan lange ketens van glucosemoleculen die chemisch aan elkaar zijn gebonden, legt Drs uit. Mary Campbell en Shawn Farrell in hun boek "Biochemistry." Er zit ook glucose in tafelsuiker en glucose bestaat alleen in bronnen zoals fruit.
Glucose maken
Glucose is een veel voorkomend zoetmiddel in gefabriceerd voedsel, hoewel het niet zo gebruikelijk is in zelfgemaakte producten, die in plaats daarvan de glucose bevattende tafelsuiker of sucrose gebruiken. Hoewel het mogelijk is om glucose uit fruit en andere bronnen te extraheren, is het het goedkoopst om glucose uit maïszetmeel te verkrijgen. Het zetmeel wordt behandeld met enzymen genaamd amylasen die de amyloseketens in hun samenstellende glucosemoleculen breken, die veel zoeter smaken dan het originele zetmeel.
Gezondheid
Hoewel maïszetmeel zetmeelachtig smaakt en glucose zoet smaakt, is een lepel maïszetmeel chemisch gezien equivalent aan een lepel glucose, tenminste voor zover je lichaam het ziet. Wanneer u zetmeel consumeert, breken uw spijsverteringsenzymen dit onmiddellijk af in de samenstellende glucose. Binnen enkele minuten na het doorslikken van maïszetmeel wordt het al omgezet in pure glucose in je spijsverteringskanaal, waardoor de twee minder verschillend zijn dan je zou denken.
