Moose is een van de rijkst gearomatiseerde vleeswaren, en als je het geluk hebt om er een te verpakken - of een jager in de familie heeft die dat heeft - hun enorme omvang garandeert dat je veel gelegenheid hebt om te leren koken het. Net als andere wilde wilde dieren zullen de smaak en tederheid sterk variëren, afhankelijk van het dieet, de leefomgeving, hoe schoon het was en hoe snel de jager het karkas schoonmaakte en koelde. Het meeste vlees zal relatief taai zijn, hoewel de lendenen en ribben uitstekende braadstukken opleveren.
Over elandvlees
Amerikaanse elanden zijn op hun goed gevoede piek in de herfst, na het bouwen van hun wintervoorraden vet, maar zullen altijd slanker zijn dan gedomesticeerd vlees of gekweekt wild. Net als grasgevoerd rundvlees, moet je elanden op een lagere temperatuur koken dan goed gemarmerd rundvlees, en meestal voor een kortere tijd omdat het vet in rundvlees als een isolator fungeert. Als je eland bijzonder sterk van smaak is, wil je het misschien een paar dagen marineren voordat je het op de Europese manier roostert. Traditionele marinades bevatten meestal rode wijn, uien, laurierblaadjes, knoflook, zwarte peperkorrels en andere smaakgevende ingrediënten zoals jeneverbessen of rode bessen.
Je braadstukken kiezen
Het meeste vlees op een volwassen eland is vrij taai en niet goed geschikt om te braden. Het kan worden gebruikt als smaakvol stoofvlees of gemalen voor gebruik in spaghettisaus en hamburgers, maar werkt niet goed voor braden of grillen. De ribben en lendenen van de eland zijn het beste voor het grillen of een conventionele ovengebraad. Zelfs op een oude bok, deze bezuinigingen zijn zacht genoeg om plezierig te zijn. Het andere gedeelte dat een redelijk gebraad oplevert, is de schouder, die wat marmert. De schouder moet langzaam worden gekookt, hetzij in de oven of als stoofvlees.
Rib of Loin Roast
Bereid een geroosterde rib of lende op dezelfde manier als een gebraden rundvlees, door het licht te kruiden met zout en peper. De lendenen zijn erg mager, en het is het beste om het te bedekken met dunne reepjes spek of varkensvleesvet om het te beschermen tegen uitdrogen in de oven. De rib heeft voldoende vet om geen speciale behandeling te vereisen. Rooster de eland op 300 F of 325 F totdat deze een interne temperatuur van 140 F of hoger bereikt, wanneer getest met een thermometer. Als trichinose een risico is in uw omgeving, kook het gebraad goed gedaan, tot 160 F.
Schoudergebraad
Een gebraden schouder vereist lang, langzaam koken en zal niet zacht genoeg zijn om te serveren wanneer het medium-zeldzaam of zeldzaam is. Bruin de buitenoppervlakken in een hete koekenpan voor het braden, omdat de lage-temperatuurbraadmethode het oppervlak niet bruin en hartig maakt. Bedek het gebraad met een paar reepjes spek en kook het op 250 F in een overdekte braadpan gedurende vier tot zes uur, tot het zacht is. Laat het vlees 10 tot 15 minuten rusten voordat u het snijdt. Dit zorgt voor een sappiger gebraad.
