Ptyalin is een enzym dat deel uitmaakt van uw speeksel en helpt bij de spijsvertering. Enzymen zijn verbindingen die chemische reacties helpen versnellen. In het geval van speeksel helpen de enzymen reacties te versnellen die het voedsel dat u eet afbreken. Zelfs voordat voedsel je maag bereikt, begint het af te breken en enzymen helpen het proces soepel te laten verlopen.
Functie
Ptyalin helpt de spijsvertering door zetmeel en glycogenen af te breken wanneer deze in uw mond komen. Nadat de zetmelen en glycogeen zijn bedekt met speeksel, worden ze afgebroken tot maltose en glucose - eenvoudige suikers die gemakkelijker door het lichaam kunnen worden gebruikt. Nadat de ptyaline de chemische reactie versnelt die deze moleculen afbreekt, bindt het zich eenvoudigweg van hen af en bindt zich aan een andere set moleculen. Ptyaline kan steeds opnieuw worden gebruikt en hierdoor kunnen we zetmeel en glycogeen blijven eten.
Waarom het belangrijk is
Ptyaline is belangrijk omdat het het meest efficiënte enzym van het lichaam is om zetmeel af te breken. Nadat zetmelen de mond verlaten en de maag binnendringen, wordt de ptyaline vernietigd door maagzuren. De resterende zetmelen worden tot op zekere hoogte afgebroken door de maagzuren, maar ze blijven niet lang genoeg in de maag om volledig te worden afgebroken. Daarom is het belangrijk om zetmeel grondig te kauwen en de tijd te nemen wanneer je ze eet. Hoe grondiger je je zetmelen kauwt, hoe sneller de ptyaline ze kan afbreken.
zetmeel
Zetmeel zijn de energievoorraden gecreëerd door planten wanneer ze door fotosynthese gaan. Zetmeel komt in een aantal verschillende vormen en wordt dagelijks door de meeste mensen gegeten. Brood, rijst, pasta, aardappelen, maïs en tarwe zijn allemaal verschillende vormen van zetmeel. Zetmeel is belangrijk voor mensen omdat ze een groot deel van hun energiebehoeften voorzien.
Glycogeen
Glycogeen is, net als zetmeel, een vorm van energieopslag. In tegenstelling tot zetmelen is glycogeen de energie die wordt opgeslagen in spieren van dieren. De meeste mensen hebben een gestage toevoer van glycogeen uit het vlees dat ze gedurende de dag eten. Goede voorbeelden van populaire vormen van glycogeen zijn kip, rundvlees en varkensvlees. De levers en spieren van dieren bevatten de hoogste niveaus van glycogeen omdat dit de opslagplaatsen zijn voor glycogeen in het lichaam.
