Een verminderde eetlust treedt op wanneer u een verminderde wens heeft om voedsel te eten. Eetlustremmers zijn medicijnen die een verlies van eetlust veroorzaken, zodat u minder eet en gewicht verliest. Andere medicijnen kunnen bijwerkingen hebben die uw eetlust verminderen. Als u medicijnen gebruikt die de eetlust verminderen, kunt u ondervoed raken. Raadpleeg uw arts en apotheker over de medicijnen die u gebruikt, inclusief de voordelen, risico's, tekenen en symptomen van verminderde eetlust.
Eetlustremmers
Eetlustonderdrukkende medicijnen verminderen uw eetlust of verhogen het gevoel vol te zijn. Drie door de FDA goedgekeurde eetlustremmers die beschikbaar zijn voor de behandeling van obesitas zijn onder meer fentermine, diethylpropion en phendimetrazine. Met deze medicijnen kunt u afvallen, maar ze kunnen slechts tot 12 weken worden gebruikt omdat hun effectiviteit begint af te nemen. De bijwerkingen van phentermine zijn onder meer verhoogde bloeddruk, verhoogde hartslag, slapeloosheid en nervositeit. De bijwerkingen van diethylpropion zijn duizeligheid, hoofdpijn, slapeloosheid en nervositeit. De bijwerkingen van phendeimetrazine zijn slapeloosheid en nervositeit. Sibutramine was een vierde door de FDA goedgekeurde eetlustremmer, maar de fabrikant besloot in 2010 te stoppen met het produceren van het medicijn voor de Amerikaanse markt omdat het medicijn uw risico op een hartaanval en beroerte verhoogt.
leustatine
De FDA keurde Leustatin als een nieuwe moleculaire entiteit in 1993 goed voor gebruik op recept, toegediend door injectie. Cladribine is het actieve farmaceutische ingrediënt in Leustatin. Volgens het productetiket is Leustatin geïndiceerd voor de behandeling van actieve haarcelleukemie. Haarcelleukemie is een zeldzame, langzaam groeiende bloedkanker waarbij te veel harig ogende B-cellen aanwezig zijn, een soort witte bloedcel die infecties bestrijdt. Klinische studies tonen aan dat Leustatin de eetlust vermindert bij 17 procent van de patiënten die het medicijn gebruiken.
Strattera
De FDA keurde Strattera in 2002 goed als een nieuwe moleculaire entiteit voor gebruik op recept in een oraal in te nemen capsule. Atomoxetinehydrochloride is het actieve farmaceutische ingrediënt in Straterra. Volgens het productetiket is Strattera geïndiceerd voor de behandeling van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit bij kinderen, adolescenten en volwassenen. Klinische studies tonen aan dat Strattera de eetlust vermindert bij 16 procent van de kinderen en adolescenten en 11 procent van de volwassenen die het medicijn gebruiken.
Xanax
De FDA keurde Xanax goed als een nieuwe moleculaire entiteit in 1981 en Xanax XR, een tabletformulering met verlengde afgifte voor orale toediening in 2003. Alprazolam is het actieve farmaceutische ingrediënt in Xanax. Volgens het productetiket is Xanax XR geïndiceerd voor de behandeling van paniekstoornis, met of zonder agorafobie, een angst voor plaatsen waar ontsnappen moeilijk of gênant kan zijn. Klinische studies tonen aan dat Xanax XR de eetlust vermindert bij 7, 3 procent van de patiënten die het medicijn gebruiken.