Trainen met een tibiafractuur

Inhoudsopgave:

Anonim

Oefeningen voor een gebroken scheenbeen hebben tot doel het genezingsproces te versnellen en het bewegingsbereik in uw enkel en omliggende gewrichten te verbeteren. Afhankelijk van de ernst van de fractuur, begint u met oefenen en strekt de revalidatie zich uit tussen twee weken en twee maanden na de diagnose. Raadpleeg uw arts voordat u aan een trainingsroutine begint.

Oefeningen voor een tibiafractuur helpen het onderste deel van uw been te versterken.

Tibia fracturen

Het scheenbeen is het grootste van je twee scheenbeenderen. Tibia-verwondingen variëren in ernst van stressfracturen - scheuren in het bot door overmatig gebruik - tot traumatische samengestelde fracturen, waarbij het bot verbrijzelt en de huid doorboort. Een veel voorkomend type tibiafractuur, de tibiale asfractuur, treedt op onder het kniegewricht. Terwijl sommige tibiafracturen een gipsverband boven de knie vereisen, hebben anderen alleen spalken of beenbeugels nodig. Als de breuk ernstig genoeg is, kan een operatie nodig zijn om het bot te helpen repareren en stabiliseren, waarbij vaak staven en schroeven in uw been worden ingebracht.

Rekoefeningen

Rekoefeningen voor een scheenbeenfractuur helpen het bewegingsbereik in uw been te verbeteren voordat u er weer gewicht op gaat uitoefenen. U kunt deze oefeningen doen kort nadat de arts uw cast of beugel heeft verwijderd. De gastrocnemius-rek vereist dat je tegenover een muur staat met beide handen op schouderhoogte voor je uitgestrekt. Leun naar voren tegen de muur en houd je voeten plat op de vloer. Buig uw niet-gewonde been bij de knie terwijl u uw gewonde been recht houdt. Houd 10 seconden vast voordat u ontspant. Herhaal dit drie keer. Een vergelijkbare oefening is de soleus-stretch, waarbij je beide benen buigt terwijl je voorover tegen de muur leunt. Houd 10 seconden vast en strek vervolgens het gewonde been. Herhaal dit drie keer. Voer geen van beide oefeningen uit als ze pijn in uw gewonde been veroorzaken.

Gewichtdragende oefeningen

Gewichtdragende oefeningen kunnen negen tot 10 weken na de eerste diagnose worden uitgevoerd en helpen uw enkel en been weer in hun oorspronkelijke kracht te brengen. Gewichtdragende oefeningen variëren van statische inversies tot proprioceptie-oefeningen die de spieren in uw kuit helpen versterken. Met behulp van een schuimkussen of een balanskussen, versterken deze evenwichtsoefeningen je benen terwijl je je balans verbetert. Ze helpen ook bij het herstellen van uw coördinatie, die mogelijk ontbreekt vanwege weken rust en inactiviteit. Het uitvoeren van gewichtdragende oefeningen in combinatie met regelmatig strekken helpt uw ​​herstel te versnellen.

Conditioneringsoefeningen

Voer conditioneringsoefeningen pas uit nadat uw tibiafractuur volledig is genezen. Conditioneringsoefeningen helpen toekomstige fracturen en ligamentschade te voorkomen door uw enkel en lichaam in goede fysieke vorm te houden. Zwem om te beginnen baantjes in een zwembad om je uithoudingsvermogen, uithoudingsvermogen en evenwicht te verbeteren zonder je been zwaar te belasten. Na het zwemmen kunt u overstappen op fietsen als een manier om te conditioneren terwijl u uw volledige lichaamsgewicht van uw gewonde been of enkel houdt. Rennen en joggen zijn andere goede conditioneringsoefeningen, hoewel ze veel druk op je enkels uitoefenen. Zorg ervoor dat je gebroken bot volledig is hersteld voordat je gaat hardlopen of joggen.

Is dit een noodgeval?

Als u ernstige medische symptomen ervaart, zoek dan onmiddellijk een noodbehandeling.

Trainen met een tibiafractuur