Factoren die het evenwicht en het evenwicht in het lichaam beïnvloeden, zijn onder meer ademhaling, visie, vestibulaire functie, musculoskeletale uitlijning en proprioceptie. De ogen, het vestibulaire systeem en de proprioceptoren van de nek lezen en passen de plaatsing van het hoofd aan in relatie tot de omgeving. Het ademhalingssysteem, het bewegingsapparaat en de proprioceptoren van de voeten en het lichaam beïnvloeden de stabiliteit en het evenwicht van de rest van het lichaam.
Ademen
Ademen beïnvloedt het lichaamsevenwicht en -balans op een aantal manieren. Ontspannen diepe ademhaling levert zuurstof die nodig is voor hersenfunctie en interactie met de zintuigen die evenwicht en evenwicht detecteren. Blokkades in de neusgangen kunnen een verkeerde uitlijning van de wervelkolom veroorzaken wanneer het hoofd naar voren schuift om de luchtwegen te openen. Gespannen middenrif en / of buikspieren beperken de ademhaling tot de bovenste longen. Hierdoor verschuift het zwaartepunt van de bovenborst en het lichaam topzwaar.
Visie
Door perifeer en omgevingszicht, voelen de hersenen de beweging van het lichaam, de oriëntatie in de ruimte en de relatie tot objecten in de omgeving. Vision detecteert ook de stabiliteit van een oppervlak of object. Het zien van een slingerende touwbrug veroorzaakt bijvoorbeeld een andere reactie in het lichaam dan het zien van een stevige pilarenbrug. Wanneer de ogen op een vast voorwerp focussen, kan het vestibulaire systeem van het binnenoor het hoofd verticaal, horizontaal en ruimtelijk oriënteren. Dit helpt het lichaam te stabiliseren.
Vestibulaire functie
Het vestibulaire systeem omvat de organen in het binnenoor. Het coördineert met de visuele en auditieve systemen om richting en snelheid van hoofdbeweging te detecteren. Een vloeistof genaamd endolymfe stroomt door de drie kanalen van het binnenoor terwijl het hoofd kantelt en verschuift. Kleine haarachtige cellen sturen impulsen naar de hersenen terwijl de endolymfe elk haar buigt. Aandoeningen van de vestibulaire functie kunnen duizeligheid veroorzaken of moeite hebben met balanceren op onstabiele oppervlakken. Uitdroging, voedselallergieën en hoofd- / nektrauma kunnen vestibulaire disfunctie veroorzaken.
Musculoskeletale uitlijning
Evenwicht binnen spiergroepen en uitlijning van het skelet beïnvloeden het lichaamsevenwicht en evenwicht. Kleine verschuivingen van botten kunnen het hele skelet beïnvloeden. Wanneer de beet van de kaak af is of het ene been langer is dan het andere, compenseert de hele wervelkolom de verkeerde uitlijning. Tegengestelde spiergroepen stabiliseren de gewrichten van het lichaam door de balans van kracht en spanning. Als een spier strak is en het tegenovergestelde zwak is, wordt het gewricht in de richting van strakheid getrokken.
proprioceptie
Proprioceptoren zijn reflexieve organen in spieren en pezen die reageren op veranderingen in positie van het lichaam of ledematen. Spierspindels veroorzaken samentrekking van spiervezels als reactie op deze veranderingen. Golgi peesorganen zorgen ervoor dat de pezen langer worden. De meest gevoelige gebieden van proprioceptie zijn de nek en de voeten. De proprioceptoren van de nek werken met het vestibulaire systeem om de hoofdpositie aan te passen. Proprioceptoren van de voeten spreiden of trekken de tenen samen of rollen de botten van de voeten zijdelings om het lichaam rechtop te houden.
