Glucosestroop en glucosestroop zijn natuurlijk verkregen toegevoegde zoetstoffen. Maïssiroop kan een soort glucosestroop zijn, maar niet alle glucosestroop is gemaakt van maïs. Vloeibare glucose kan worden afgeleid van veel planten, maar wordt meestal gemaakt van maïs of tarwe.
Natuurlijk versus toegevoegde zoetstoffen
Suikers zijn overal. Deze koolhydraten komen voor in verschillende voedingsmiddelen, waaronder fruit, groenten, zuivelproducten, vruchtensappen, desserts en dranken. Veelgebruikte suikers omvatten fructose, galactose, glucose, sucrose, lactose en maltose.
Natuurlijk zijn suikers niet allemaal hetzelfde - sommige zijn natuurlijk, terwijl sommige zijn toegevoegd. Terwijl de suikers in uw fruit, groenten en de meeste zuivelproducten waarschijnlijk natuurlijk zijn, bevatten de meeste desserts, snoepjes en drankjes (inclusief veel sappen) toegevoegde suikers.
Hoewel van nature voorkomende suikers als gezond worden beschouwd, moet de consumptie van toegevoegde suikers worden beperkt. De Food and Drug Administration beveelt aan om niet meer dan 10 procent van je dagelijkse calorieën (het equivalent van ongeveer 200 calorieën) te consumeren uit toegevoegde suikers, maar andere autoriteiten bevelen minder aan. De American Heart Association zegt dat mannen niet meer dan 36 gram (150 calorieën) suiker per dag mogen consumeren, terwijl vrouwen niet meer dan 25 gram (100 calorieën) mogen gebruiken.
Toegevoegde suikers, zoals glucosestroop, glucosestroop, dextrose, honing, moutsiroop, ahornsiroop en melasse, zijn allemaal voorbeelden van de soorten zoetstoffen die u moet vermijden. Overmatige consumptie van toegevoegde suikers kan bijdragen aan gewichtstoename. Volgens de Mayo Clinic kan overmatig suikergebruik ook je triglycerideniveaus en het risico op gaatjes verhogen.
Wat is glucosestroop?
Glucosestroop kan afkomstig zijn van een breed scala aan groenten en fruit. Voedingsmiddelen met een hoog glucosegehalte zijn bijvoorbeeld druiven, abrikozen, veenbessen, jackfruit en plantains, volgens de USDA. Technisch gezien zou glucosestroop kunnen worden geproduceerd uit elk van deze voedingsmiddelen. Het gemiddelde glucosestroopproduct in uw supermarkt is echter waarschijnlijker gemaakt van maïs of tarwe.
Het maken van glucosestroop vereist eerst de productie van zetmeel, ongeacht uw uitgangsmateriaal. Het zetmeel moet worden afgebroken en het water moet worden verdampt voordat u glucosestroop kunt verkrijgen.
Als vloeistof wordt glucose in verschillende producten gebruikt. Je kunt het vinden in veel gebakken goederen, snoep, jam en ijs. Glucose wordt zelfs gebruikt in bepaalde farmaceutische producten, zoals hoestdruppels.
Glucosestroop kan een verscheidenheid aan culinaire eigenschappen in voedingsmiddelen verbeteren, zoals textuur en volume. Het kan ook de glans en glans van je macaron of glazuur verbeteren. Het is echter niet zoet genoeg om als zelfstandige zoetstof te fungeren. Vloeibare glucose wordt meestal naast suiker gebruikt.
Hoewel het misschien vreemd lijkt om verschillende zoetstoffen te combineren, kan glucosestroop erg nuttig zijn. Het kan voorkomen dat gebakken producten uitdrogen en ijsjes of jam kristalliseren, waardoor voedsel en hun houdbaarheid worden verbeterd.
Maïssiroop versus glucosestroop
Net als andere groenten en fruit heeft maïs van nature voorkomende suikers. Maïssiroop wordt beschouwd als een natuurlijke zoetstof, maar het is geen natuurlijk voorkomende suiker. Dit product is een toegevoegde suiker die is gemaakt van maïszetmeel, volgens de Food and Drug Administration (FDA).
Maïszetmeel is in wezen gemaakt van gigantische glucoseketens. Wanneer het wordt afgebroken tot afzonderlijke glucosemoleculen, is het resulterende product vloeibare glucosestroop. Omdat zetmeel glucose is, is glucosestroop ook 100 procent glucose. Bijgevolg kunnen sommige glucosestroopproducten eigenlijk gewoon glucosestroop zijn.
U bent waarschijnlijk ook bekend met producten zoals high-fructose glucosestroop. Dit product is een combinatie van zowel glucose als fructose. Volgens de FDA bevatten maïssiroopproducten met een hoog fructosegehalte ofwel 42 of 55 procent fructose. De rest van deze producten bestaat nog steeds alleen uit glucose en water. Met name wordt high-fructose glucosestroop niet als hetzelfde beschouwd als glucosestroop.
Consumptie van maïs en glucose
Een standaard portie maïs of glucosestroop is ongeveer een eetlepel (19 tot 20 gram). Ondanks het verschil in suikergehalte tussen glucosestroop en high-fructose siroop, is er niet veel verschil in hun calorieën of suikergehalte. De USDA meldt dat een eetlepel maïssiroop 57 calorieën en 15, 5 gram suiker bevat, terwijl een eetlepel maïsstroop met veel fructose 53 calorieën en 14, 4 gram suiker heeft.
Hoewel glucosestroopproducten kunnen worden gemaakt van maïs, hebben deze producten niet altijd hetzelfde calorieën- of suikergehalte als maïssiroop. In feite kan glucosestroop veel meer variabiliteit hebben. Een eetlepel Queen glucosestroop heeft bijvoorbeeld 318 calorieën en 28 gram suiker.
De meeste mensen kunnen per dag ongeveer 2 eetlepels maïssiroopproducten consumeren en toch binnen hun aanbevolen maximale consumptie voor suiker blijven. Gezien de variabiliteit van deze producten, moet u echter altijd eerst de voedingsfeiten controleren. Een eetlepel Queen glucosestroop zou veel meer zijn dan de maximale hoeveelheid suiker die u dagelijks zou moeten consumeren.
Veiligheid van glucose versus fructose
In hun natuurlijke vormen worden glucose en fructose beide als gezond en veilig beschouwd. Dit zijn beide monosacchariden, die enkele suikers zijn en in wezen de eenvoudigste vorm van koolhydraten zijn.
Als toegevoegde suiker zijn fructoseproducten echter geassocieerd met een breed scala aan negatieve gezondheidseffecten. Volgens een onderzoek in juni 2015 in het American Journal of Clinical Nutrition, kunnen producten met maïsstroop met een hoog fructosegehalte het risico op hart- en vaatziekten verhogen.
Een beoordeling in mei 2018 in het Journal of Hepatology stelde ook dat producten zoals high-fructose glucosestroop het risico op leverproblemen kunnen verhogen, wat kan leiden tot aandoeningen zoals niet-alcoholische leververvetting en niet-alcoholische steatohepatitis.
Een onderzoek in maart 2013 in het tijdschrift Advances in Nutrition meldde dat veel van de schadelijke effecten die aan toegevoegde suikers zijn verbonden, eerder door fructose dan door glucose worden veroorzaakt. Dit betekent dat wanneer u kiest tussen glucosestroop, glucosestroop en maïsstroop met een hoog fructosegehalte, ofwel glucosestroop of pure glucosestroop gezondere keuzes zijn.
Dat gezegd hebbende, alle toegevoegde suikers zijn slecht in overmaat. Een onderzoek uit april 2014 in JAMA Internal Medicine meldde dat ongeacht hun vorm, overmatige consumptie van toegevoegde suikers het risico op obesitas, diabetes type 2, hypertensie en hart- en vaatziekten kan verhogen.
