Producten die gemakkelijk onkruid in gewassen, gazons, tuinen en bloembedden bestrijden en doden, zijn een zegen voor tuinders en boeren. Voor velen hebben deze herbiciden in de verte de vervelende, vervelende klus gestuurd om onkruid uit en in planten te trekken, maar we betalen allemaal de prijs. Terwijl deze onkruidverdelgers hun weg vinden naar ons drinkwater of onze bloedstromen, kunnen ze, afhankelijk van de aard van de blootstelling, niet alleen schade toebrengen aan de gezondheid van mensen, maar ook aan dat van allerlei soorten wezens.
2, 4-D
Het zesde meest gebruikte herbicide in de Verenigde Staten, 2, 4-dichloorfenoxyazijnzuur of 2, 4-D, wordt door veel bedrijven geproduceerd en gedistribueerd. Volgens Beyond Pesticides.org is 2, 4-D in verband gebracht met kanker, nier- en leverschade, reproductietoxiciteit en hormoonontregeling. De zoutvorm is zeer giftig als het in je ogen komt. Inademen veroorzaakt hoesten, duizeligheid en verminderde spiercoördinatie. Inslikken van het zout veroorzaakt misselijkheid, diarree en mogelijke schade aan lever en nieren. Via deze kanalen beschadigt 2, 4-D ook het zenuwstelsel. Effecten zijn vermoeidheid, ontstoken zenuwen, arm- en beenstijfheid, verloren coördinatie, onvermogen om te lopen, coma en zelfs de dood. Ondanks het standpunt van het Environmental Protection Agency dat 2, 4-D niet carcinogeen is, is een verband tussen 2, 4-D en non-Hodgkin-lymfoom vastgesteld in onderzoeken in de Verenigde Staten en Canada en in verschillende Europese landen. 2, 4-D is ook in verband gebracht met honden kwaadaardig lymfoom bij honden waarvan de eigenaren de chemische stof op hun grasvelden gebruiken. In 1996 bleek uit een onderzoek onder kinderen van pesticidenapplicatoren in Minnesota een hoger aantal aangeboren afwijkingen in vergelijking met de algemene bevolking. Deze trend naar aangeboren afwijkingen werd ook bij vogels gevonden. Veel 2, 4-D-producten bevatten ook dioxines, die zeer kankerverwekkend zijn. Dioxines verminderen ook de vruchtbaarheid, veranderen hormonen en veroorzaken een miskraam en geboorteafwijkingen.
glyfosaat
Glyfosaat, een algemeen herbicide dat op voedsel- en niet-voedselplanten wordt gespoten, wordt in 90 landen en op meer dan 150 gewassen gebruikt, volgens een rapport gepubliceerd door de US Geological Survey. Het wordt op de markt gebracht onder vele namen, waaronder Roundup en Touchdown, voor gebruik op breedbladige onkruiden, sojabonen, grassen, maïs en bermen. Het rapport stelt ook dat in een test van 154 waterbronnen in negen staten glyfosaat werd gevonden in 36 procent van de monsters. Het gebruik van deze chemische stof is toegenomen sinds gewassen zoals sojabonen en maïs genetisch zijn ontwikkeld om resistent te zijn tegen Roundup. Nu hoeven boeren zich geen zorgen te maken als de nevel van Roundup hun voedselgewassen bedekt, maar consumenten moeten zich wel zorgen maken. Terwijl studies worden opgezet en gegevens worden gerapporteerd, leren we dat glyfosaat niet zo veilig is als de producenten beweren. Een Zweedse studie gepubliceerd in het tijdschrift Cancer meldde een verband tussen non-Hodgkin-lymfoom en glyfosaatgebruik. Een Ontario-onderzoek onder boeren vond blootstelling aan glyfosaat geassocieerd met een hoog percentage miskramen.
Dubbel gevaar
Tot voor kort hebben studies gekeken naar de effecten van glyfosaat, het "actieve" ingrediënt in Roundup, terwijl een "inert" ingrediënt, een oppervlakteactieve stof genaamd polyethoxyl tallowmine, of POEA wordt genegeerd. Een nieuwe studie gepubliceerd in Chemical Research in Toxicology 2009 heeft echter aangetoond dat POEA nog giftiger is dan glyfosaat in zijn effecten op cellen in embryo's, placenta's en navelstrengkoorden. Dus dit schijnbaar inerte ingrediënt, wanneer gebruikt in combinatie met het actieve ingrediënt, verhoogt de toxische effecten van de onkruidverdelger enorm.
