Competitief zwemmen bestaat al sinds de 19e eeuw en mogelijk nog vele eeuwen daarvoor, volgens de Federation Internationale de Natation of FINA, het bestuursorgaan voor internationaal wedstrijdzwemmen. Mannen en vrouwen blijven snellere zwemtijden noteren naarmate wedstrijdzwemmen populairder wordt over de hele wereld.
Vroege Zwemslagen
Het archief van "The Times" van Engeland bevat rapporten over een race in 1844 tussen de Engelsman Harold Kenworthy en twee indianen genaamd Flying Gull en Tobacco. De bezoekers uit Noord-Amerika zwommen op een manier die de anonieme "Times" -schrijver volgens FINA.org omschreef als "volledig on-Europees". De beroerte lijkt te hebben geleken op moderne freestyle. De Engelsman verloor de race door de schoolslag te zwemmen. In de jaren 1840 overtrof de sidestroke de schoolslag als de meest populaire raceslag in Engeland, volgens FINA.org. In 1873 combineerde John Trugeon een freestyle-achtige armbeweging met de borstslag. Deze slag werd populair voor korte races.
Freestyle ontwikkeling
Na het observeren van inboorlingen in Australië, zwemmen in een stijl vergelijkbaar met die van de Native American Flying Gull, begon de Engelsman Fred Cavill de freestyle te oefenen en aan zijn zonen te onderwijzen. Zijn zoon Richard Cavill won een race met deze slag en beschreef de zwemstijl als een manier om door het water te "kruipen", volgens FINA.org. Zo werd de slag bekend als de frontcrawl.
Vroege zwemverenigingen
De National Swimming Society van Engeland, daterend uit de jaren 1840, werd volgens FINA.org in 1874 de zwemvereniging van Groot-Brittannië. In 1886 sloot deze vereniging zich aan bij de Otter Swimming Club of London om de Amateur Swimming Association te vormen. Deze organisatie blijft het bestuursorgaan voor de sport van het zwemmen in Engeland vandaag. Duitsland vormde zijn eerste zwemfederaties in 1882, gevolgd door Frankrijk in 1890 en Hongarije in 1896.
Vroege zwemwedstrijden
Terwijl de Engelse zwemorganisaties in de 19e eeuw weinig aandacht besteedden aan standaardisatie en timing van regels, begonnen Australiërs regelmatig kampioenschappen te houden. In 1846 won William Redman het 440-yard freestyle kampioenschap met een tijd van 8:43, volgens FINA.org. Australië begon in 1889 regelmatig kampioenschappen te houden. De Verenigde Staten hielden hun eerste nationale kampioenschap in 1877 en Schotland hield 's werelds eerste zwemkampioenschap voor vrouwen in 1892. Alfred Hajos werd de eerste Olympische kampioen zwemmen bij de Olympische Spelen in Athene in 1896.
20ste eeuw
FINA werd opgericht in 1908 en de komende zes decennia bleven de Olympische Spelen het enige internationale wedstrijdzwemevenement. Van 1908 tot 1956 zwommen mannen alleen de freestyle, rugslag en schoolslag. Vrouwen zwommen alleen de freestyle op de Olympische Spelen tot 1924, toen FINA rugslag- en schoolslagevenementen toevoegden. In 1952 besloot FINA vlinderevenementen toe te voegen aan zowel de heren- als de damescompetitie. FINA introduceerde ook medley-estafette-evenementen voor wedstrijden. Vanaf 2010 zwemmen mannen en vrouwen hetzelfde aantal evenementen op de Olympische Spelen, waaronder vier freestyle races, twee backstroke races, twee schoolslag races, twee vlinder races, twee individuele medleys, twee freestyle team races en een team medley race.
