Calciumopbouw kan op verschillende plaatsen in het lichaam voorkomen, waaronder in zacht weefsel, pezen en gewrichten. U kunt niet veel doen om bepaalde soorten aanbetaling te voorkomen. Calciumopbouw is over het algemeen niet gekoppeld aan calciuminname via de voeding.
Tip
Gezamenlijke verkalking is eigenlijk een lokaal proces dat niet wordt beïnvloed door calciuminname. Als u zich zorgen maakt over de opbouw van calcium, neem dan contact op met uw arts voor aanbevelingen. De kans is groot dat ze niet zal aanbevelen om uw calciuminname te beperken om calciumafzettingen te voorkomen.
Als u zich zorgen maakt over gezamenlijke verkalking, praat u met uw arts. Enkele veel voorkomende oorzaken van calciumopbouw zijn letsel, ontsteking of een ander soort fysieke stress. Een mogelijke manier om uw risico op gezamenlijke verkalking te verlagen, is om ervoor te zorgen dat u het niet overdrijft tijdens sport of training - uw best doen om overmatig letsel te voorkomen.
Wat zijn calciumdeposito's?
Synoviale vloeistof is een viskeuze stof die helpt bepaalde gewrichten in uw lichaam te smeren. Harvard Health legt uit dat zowel synoviaal vocht als het kraakbeen dat je gewrichten bekleedt calcium bevat en dat calcium in scherven kan kristalliseren. Deze scherven, zegt Harvard, kunnen de oppervlakken van je gewrichten eroderen en kraakbeen afbreken.
De Mayo Clinic zegt dat calciumpyrofosfaatafzettingsziekte (CPPD), ook wel pseudogout genoemd, een soort gewrichtskalkering is, gekoppeld aan calciumpyrofosfaatdihydraatkristallen in gewrichten. Deze kristallen kunnen gezwollen, warm aanvoelende gewrichten veroorzaken die extreem pijnlijk zijn. Dit heeft meestal invloed op je knieën, maar kan ook worden gezien in de polsen en ellebogen.
Er is geen definitieve remedie voor CPPD, maar uw arts kan vrij verkrijgbare pijnstillers of niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) op recept aanbevelen.
Een andere aandoening die verband houdt met de opbouw van calcium is myositis ossificans. Deze aandoening, waarbij botachtig materiaal zich daadwerkelijk in spierweefsel vormt, wordt meestal veroorzaakt door een blessure. Myositis ossificans kunnen een knobbeltje in de spier veroorzaken, wat pijnlijk kan zijn als u erop drukt.
In de meeste gevallen zal de aandoening vanzelf oplossen, hoewel dit een aantal maanden kan duren. Als het niet verdwijnt, kan uw arts een operatie voorstellen om het te verwijderen.
Andere soorten calciumdeposito's
Calciumopbouw kan op verschillende plaatsen in het lichaam voorkomen, ook in zacht weefsel. Harvard Health schat dat 50 procent van de vrouwen ouder dan 50 jaar calcium opbouwen in hun borstweefsel, net als 10 procent van de jongere vrouwen.
Borstverkalkingen veroorzaken geen symptomen en de meeste mensen worden zich hiervan alleen bewust wanneer ze verschijnen als witte vlekken of stippen op een mammogram. Volgens het Dana-Farber Cancer Institute zijn de meeste verkalkingen goedaardig. Sommige borstcalcificaties duiden echter op een zeer vroeg type borstkanker - ductaal carcinoom in situ (DCIS). DCIS kan zich later ontwikkelen tot invasieve borstkanker.
Een andere vorm van calciumopbouw is verkalkte peesontsteking. Dit gebeurt wanneer calcium zich ophoopt op je pezen (de koorden van weefsel die spieren verbinden met botten), soms ingegeven door een blessure of overmatig gebruik van bepaalde pezen, zoals in de schouders van mensen die vaak racketsporten beoefenen.
In veel gevallen verdwijnt verkalkte peesontsteking na verloop van tijd. Als dit niet het geval is, omvatten de behandelingsopties pijnstillers, fysiotherapie, schokgolftherapie om de opbouw van calcium af te breken, een lavabehandeling om de afzettingen "weg te spoelen" en, in extreem ernstige gevallen, een operatie.
Hoe calciumafzettingen te voorkomen
Bij atherosclerose, een aandoening waarbij plaque zich ophoopt aan de binnenkant van uw bloedvaten, is de plaque gemaakt van vet, cholesterol en calcium. Voor een studie gepubliceerd in het Journal of the American Heart Association in oktober 2016, analyseerden onderzoekers gegevens van 5.448 vrouwen in de leeftijd van 45 tot 84 jaar die geen geschiedenis van hart- en vaatziekten hadden.
Na een periode van 10 jaar ontdekten ze dat mensen die calciumsupplementen namen, meer kans hadden op verkalking van de kransslagader, terwijl mensen die een calciumrijk dieet hadden (van het eten van voedsel dat calcium bevat, geen supplementen) eigenlijk een lager risico hadden. Als zodanig kan het laden van uw dieet met calcium daadwerkelijk de opbouw van calcium in uw slagaders voorkomen.
Voedingsmiddelen die veel calcium bevatten, zijn verrijkte ontbijtgranen, kaas, yoghurt, melk, sojabonen, boerenkool, spinazie, mosterdgroen en vis met botten (zoals zalm en sardines).
Een toename van calcium in de voeding kan u ook helpen beschermen tegen calciumgebrek. De Cleveland Clinic legt uit dat, als je niet genoeg calcium uit je dieet krijgt, je lichaam opgeslagen calcium uit je botten zal gaan lekken. Dit kan bijdragen tot een afname van botmassa, waardoor u risico loopt op osteoporose. Bovendien is een calciumtekort gekoppeld aan hoge bloeddruk.
De National Osteoporosis Foundation schat dat 54 miljoen Amerikanen osteoporose of een lage botmassa hebben. De aandoening geeft u een verhoogd risico op gebroken botten, wat een aantal complicaties kan veroorzaken (vooral bij oudere patiënten). Als u osteoporose heeft, kan uw arts medicijnen voorschrijven om deze te behandelen. Ze kunnen ook wijzen op een verhoogde calciuminname.
Aanbevolen calciuminname
Calcium speelt een aantal cruciale rollen in het lichaam. Naast het versterken van botten en tanden, is het vereist voor zaken als spierfunctie, zenuwoverdracht en secreties. Als zodanig heeft de Food and Nutrition Board (FNB) van het Institute of Medicine van de Nationale Academies een dagelijkse aanbevolen inname vastgesteld die afhangt van uw leeftijd en geslacht:
- 200 milligram per dag voor zuigelingen tot 6 maanden oud
- 260 milligram per dag voor baby's van 7 tot 12 maanden
- 700 milligram per dag voor kinderen van 1 tot 3 jaar
- 1.000 milligram per dag voor kinderen van 4 tot 8 jaar
- 1.300 milligram per dag voor kinderen van 9 tot 13 jaar
- 1.300 milligram per dag voor tieners van 14 tot 18 jaar
- 1.000 milligram per dag voor volwassenen van 19 tot 50 jaar
- 1.000 milligram per dag voor mannen van 51 tot 70 jaar
- 1200 milligram per dag voor vrouwen van 51 tot 70 jaar
- 1200 milligram per dag voor volwassenen van 71 jaar en ouder
- 1.300 milligram per dag voor zwangere en borstvoeding gevende tieners * 1.000 milligram per dag voor zwangere en borstvoeding gevende volwassenen
