Cambridge Dieetidentificatie
Het Cambridge dieet werd oorspronkelijk in de jaren 1970 bedacht door Alan Howard, die chemicus was aan de Cambridge University in Groot-Brittannië. Het Cambridge dieet is gedeeltelijk gebaseerd op de VLCD (zeer caloriearm dieet) en is grotendeels op vloeistof gebaseerd, waarbij caloriearme soepen, shakes en maaltijdvervangende repen de basis vormen van het dieet. Dit dieet levert de meeste calorieën via vloeibare supplementen, die ook zijn verrijkt met vitamines om ondervoeding te voorkomen. Mensen op dit dieet consumeren elke dag tussen de 400 en 800 calorieën, en het dieet wordt voortgezet totdat het individu zijn streefgewicht bereikt, volgens DietSpotlight.com. Het dieet was erg populair in de jaren tachtig, zei Jane E. Brody in de New York Times in een artikel van 16 november 1983, maar kreeg te maken met substantiële terugslag over bezorgdheid over veiligheid en beschuldigingen van valse reclame.
Cambridge Dieet Claims
Voorstanders van het dieet wijzen erop dat de effecten ervan werken zonder dat dieters hoeven te bewegen. Ze wijzen ook op de voordelen van een dieet waarin alle maaltijden vooraf worden bereid en verpakt. Volgens de website van het bedrijf kan het Cambridge-dieet ook worden aangepast om beperkingen door voedingsallergieën te omzeilen. Een van de aspecten van het Cambridge dieet is dat het volgens DietSpotlight een aandoening moet gebruiken die ketose wordt genoemd. Ketose treedt op wanneer het lichaam van glucose wordt beroofd, waardoor de lever vetten en lipiden afbreekt in ketonen, die kunnen worden gebruikt als een alternatieve energiebron. Dus, door de glucosespiegel laag te houden, beweren voorstanders van het Cambridge dieet dat vet zeer snel kan worden verbrand. Het Cambridge dieet is gericht op morbide obesitas en extreme resultaten zijn gemeld (ongeveer 30 pond gewichtsverlies in één maand). Op de website van Cambridge Diet wordt ook uitgelegd dat, vanwege de beperkingen die het dieet oplegt, mensen die met het Cambridge Diet willen beginnen, speciale Cambridge Diet-voedingsdeskundigen moeten ontmoeten en mogelijk verplicht zijn om regelmatig met deze voedingsdeskundigen te overleggen.
Cambridge Dieetveiligheid
Veel artsen aarzelen of weigeren het Cambridge-dieet aan te bevelen vanwege het zeer restrictieve karakter ervan. Over het algemeen bevelen artsen aan dat patiënten ten minste 1200 calorieën per dag consumeren, zegt DietSpotlight, terwijl het Cambridge-dieet slechts 400 tot 800 bevat. Dit geeft aanleiding tot bezorgdheid over de veiligheid omdat dat niveau van caloriebeperking gevaarlijk dicht bij de honger ligt, schreef Brody. Een ander gevaar van het Cambridge-dieet is de inductie van ketose, wat in wezen een metabolische onbalans is. Volgens een artikel in de Berkeley Wellness Letter van de University of California, terwijl ketose wel de vetverbranding veroorzaakt, wordt ook spiermassa verbrand, wat schadelijk kan zijn voor het lichaam. Sommige critici zijn ook bezorgd dat het snelle gewichtsverlies kan leiden tot verlies van bepaalde vitale voedingsstoffen, zoals kalium, calcium en natrium. Lage kaliumgehaltes kunnen leiden tot hartritmestoornissen en de dood. Tot slot, omdat het dieet veel van zijn eiwitten via zuivelproducten levert, zijn er zorgen over de effecten van dit dieet op mensen die lactose-intolerant zijn, zei Brody. Kortom, er zijn aanzienlijke gezondheidsrisico's verbonden aan het Cambridge dieet, meldde Brody, en het moet alleen worden gebruikt onder de juiste omstandigheden (dwz morbide obesitas maar verder goede gezondheid) en met zorgvuldig medisch toezicht.
