Als u spier- en gewrichtspijn ervaart, kan dit te wijten zijn aan het voedsel en de dranken die u binnenkrijgt. Dat komt omdat melkeiwitintolerantie een scala aan symptomen kan veroorzaken, waaronder dergelijke pijn. Twee belangrijke eiwitten in melk - caseïne en wei - zijn te vinden in een scala aan voedingsmiddelen, van lunchvlees tot bewerkte snacks. Raadpleeg een diëtist of een arts als u vermoedt dat u melkeiwitintolerantie heeft.
Betekenis
Spier- en gewrichtspijn zijn niet de enige symptomen van intolerantie voor melkeiwit. Dergelijke symptomen kunnen van persoon tot persoon verschillen. Andere tekenen van voedselintolerantie kunnen zijn: buikpijn, opgeblazen gevoel, artritis, vermoeidheid, prikkelbare darmsyndroom, eczeem, vermoeidheid, lethargie, huiduitslag, hoofdpijn, misselijkheid, huidproblemen en sinusitis, volgens de Food Intolerance Awareness-website van de British Allergy Foundation. Acne, gas en astma kunnen andere tekenen zijn, volgens Beth M. Ley, auteur van 'Colostrum'.
Identificatie
Een voedselintolerantie is anders dan een voedselallergie, hoewel sommige tekenen en symptomen hetzelfde zijn, volgens de Mayo Clinic. Voedselintolerantie komt vaker voor dan voedselallergie, waardoor uw immuunsysteem wordt geactiveerd. Melk is een van de acht voedingsmiddelen die verantwoordelijk zijn voor 90 procent van allergische reacties, volgens het Food Allergy and Anaphylaxis Network. De prevalentie van intolerantie voor melkeiwitten is echter niet bekend, volgens PF Fox, auteur van "Advanced Dairy Chemistry." Melksuikerintolerantie, ook lactose-intolerantie genoemd, wordt vaker herkend dan melkeiwitintolerantie. De National Institutes of Health schat dat 30 miljoen tot 50 miljoen Amerikaanse volwassenen lactose-intolerantie hebben.
Tijdsspanne
Uw spier- en gewrichtspijn of andere symptomen verschijnen mogelijk niet onmiddellijk na het consumeren van melkeiwit. Deze symptomen kunnen uren of zelfs dagen later verschijnen, volgens The Allergy Site. Lees voedseletiketten zorgvuldig om ervoor te zorgen dat u geen melkeiwit binnenkrijgt als u er intolerantie voor ondervindt. Veel "niet-zuivelproducten" bevatten bijvoorbeeld caseïne, volgens het Food Allergy and Anaphylaxis Network.
Risicofactoren
Bepaalde factoren kunnen uw risico op het ontwikkelen van voedselintoleranties verhogen, zoals een voor melkeiwit. Deze omvatten het eten van grote hoeveelheden van een bepaald voedingsmiddel, het drinken van teveel alcohol, het consumeren van verwerkt voedsel, het consumeren van gekruid voedsel en blootstelling aan giftige chemicaliën.
Tests / Diagnose
Een standaardmanier voor het diagnosticeren van melkeiwit-voedselintolerantie is het volgens de Allergie-site elimineren van voedsel dat melkeiwit bevat uit uw dieet voor een aantal weken om te zien of uw spier- en gewrichtspijn of andere symptomen verminderen. Voedsel met melkeiwit erin wordt dan geleidelijk opnieuw geïntroduceerd, zodat u de effecten kunt beoordelen. Laat een gekwalificeerde diëtist toezicht houden op uw eliminatiedieet. U kunt ook een bloedtest ondergaan. Bloedtests voor echte allergische reacties worden immunoglobuline E- of IgE-tests genoemd. Een andere test, de immunoglobuline G of IgG-test genoemd, kan wijzen op voedselintoleranties, volgens Sheryl B. Miller uit Bothell, Washington, klinisch laboratoriumdirecteur bij de Bastyr University Natural Health Clinic. Vanaf 2010 waren de kosten voor zo'n test gemiddeld $ 100 tot $ 400, waarbij verzekeringsmaatschappijen vaak geen dekking boden.
