Pijn in uw linkerarm tijdens het sporten kan te wijten zijn aan lokale problemen of problemen met andere delen van het lichaam. Deze pijn kan in ernst variëren van een klein ongemak tot een levensbedreigende aandoening.
gewrichtsband
Pijn tijdens een oefening in uw linkerarm kan een teken zijn van ligamentschade in uw pols, elleboog of schouder. Het uitrekken van een ligament zal pijn veroorzaken tijdens beweging en zwelling kan ook aanwezig zijn. Een arts zal dit probleem diagnosticeren met een lichamelijk onderzoek, röntgenfoto's en MRI. De behandeling voor ligamentschade is immobilisatie, chirurgie of een combinatie van beide.
Spier
Schade aan de spiervezels kan ook de oorzaak zijn van pijn in uw linkerarm tijdens het sporten. Spiervezelbeschadiging varieert van vervormingen tot tranen. De symptomen van een spierblessure zijn pijn, zwelling en verlies van mobiliteit in het getroffen gebied. Spierstammen worden gediagnosticeerd met behulp van MRI, lichamelijk onderzoek en geautomatiseerde tomografie. Een spierblessure wordt behandeld met rust en chirurgie.
Zenuw
Pijn in de linkerarm kan een gevolg zijn van een beknelde zenuw. Dit type probleem kan zich manifesteren door pijn in het gebied van de beknelde zenuw. De pijn kan ook langs het traject van de zenuw reizen. Spierzwakte en gevoelloosheid kunnen ook optreden als gevolg van een beknelde zenuw. MRI en elektromyografie worden gebruikt om beknelde zenuwen in uw linkerarm te diagnosticeren. Een beknelde zenuw wordt behandeld met corticosteroïde-injecties, pijnstillers, fysiotherapie en indien nodig een operatie.
Hartaanval
Pijn in uw linkerarm tijdens het sporten kan een teken zijn van een hartaanval. De stijging van de bloeddruk tijdens het sporten kan een hartaanval veroorzaken bij personen die risico lopen. De pijn in je linkerarm tijdens een hartaanval kan ook langs je rug en naar je kaak uitstralen. Zweten, kortademigheid, pijn op de borst en braken zijn andere symptomen die kunnen optreden tijdens een hartaanval. Een hartaanval wordt gediagnosticeerd met behulp van een elektrocardiogram, een echocardiogram, bloedonderzoek, een stresstest, angiogram, MRI, gecomputeriseerde tomografie en een röntgenfoto van de borst. Hartaanvallen kunnen worden behandeld met medicijnen zoals bloedverdunners, nitroglycerine of bètablokkers. In sommige gevallen is een operatie vereist om een slachtoffer van een hartaanval te behandelen.
