Flauwvallen, ook wel syncope genoemd, treedt op wanneer uw hersenen niet voldoende bloed ontvangen en uw lichaam reageert door het bewustzijn te verliezen. Talrijke variabelen dragen bij aan flauwvallen, waaronder vitamine- en mineraaltekorten en elektrolytenevenwichtigheden. Het consumeren van een dieet dat rijk is aan voedingsstoffen kan helpen om door vitamine veroorzaakte flauwvallen te voorkomen.
Vitamine b12
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention, komt vitamine B12-tekort voor bij één op de 31 personen van 51 jaar en ouder. Vitamine B12 werkt om rode bloedcellen te genereren en helpt bij de efficiëntie van uw zenuwstelsel. Wanneer u vitamine B12 mist, kunt u bloedarmoede ontwikkelen als gevolg van verminderde DNA-productie, wat gevoelens van zwakte, vermoeidheid en een licht gevoel in het hoofd veroorzaakt. Bovendien kunnen flauwvallen optreden als gevolg van verlies van zenuwfunctie wanneer een tekort aan vitamine B12 aanwezig is.
Foliumzuur
Een tekort aan foliumzuur kan leiden tot de ontwikkeling van bloedarmoede door foliumzuur. Een dergelijk tekort wordt gevonden bij personen die grote hoeveelheden alcohol consumeren, slecht eten, een verminderde absorptie van foliumzuur hebben, te gaar voedsel en extra suppletie vereisen, zoals zwangere vrouwen of zuigelingen. Bloedarmoede door foliumzuur verschilt van vitamine B12-tekort door de afwezigheid van zenuw- en neurologische stoornissen. Symptomen van foliumzuuranemie manifesteren zich door symptomen zoals vermoeidheid, kortademigheid, flauwvallen, hartkloppingen, zwakte en vergeetachtigheid.
IJzer, vitamine D en vitamine C
De meest voorkomende vorm van bloedarmoede is het gevolg van een tekort aan ijzer, een mineraal dat rode bloedcellen helpt bij de afgifte van zuurstof aan lichaamsweefsels. Bloedarmoede door ijzertekort kan depletie veroorzaken of de opname van vitamine D voorkomen. Een tekort aan vitamine C kan de opname van ijzer voorkomen, wat leidt tot bloedarmoede door ijzertekort. Bloedarmoede door ijzertekort kan leiden tot flauwvallen door verminderde bloedtoevoer naar het hart, gebrek aan zuurstof naar lichaamsweefsels en verhoogde kortademigheid.
Verstoring van de elektrolytenbalans
Natrium, chloride en kalium zijn elektrolyten die een vitale rol spelen bij de regulatie van celactiviteit. Hyponatriëmie, een aandoening die optreedt wanneer de natriumspiegel te laag is, is het gevolg van vochtretentie of overmatige excretie van natrium. Wanneer een elektrolytenbalans optreedt, wordt het zenuwstelsel aangetast, wat hoofdpijn, misselijkheid, krampen, vermoeidheid, verwarring en flauwvallen veroorzaakt. Dit tekort aan natrium kan het gevolg zijn van langdurige training zoals training voor een marathon. Volgens het Linus Pauling Institute ervaart ongeveer 4 procent van de Ironman triatlon-deelnemers hyponatriëmie.
