Kalium is een positief geladen elektrolyt. Verschillende concentraties elektrolyten aan weerszijden van een neuron of zenuwcel, maken het mogelijk dat een zenuw een signaal naar de tweede zenuw verzendt. Hoewel kaliumchloride en kaliumgluconaat chemisch verschillend zijn, dissociëren ze beide gemakkelijk, zodat het kaliumion door het lichaam kan worden gebruikt.
Kaliumchloride geïdentificeerd
Kaliumchloride is een wit, reukloos poeder met een zoute smaak. Net als andere zouten bevat het een alkalimetaal en een halogenide. Hoewel chemici het in het laboratorium kunnen synthetiseren, komt het meeste kaliumchloride dat je in je dagelijks leven ziet, van nature voor in voedingsmiddelen of wordt het opgelost in leidingwater.
Geïdentificeerd kaliumgluconaat
Kaliumgluconaat is een iets complexere molecule dan kaliumchloride. Met een molecuulgewicht van 234, 35 is het ongeveer twee keer groter dan kaliumchloride. Kaliumgluconaat is een los gebonden zout van kalium en gluconzuur. Gluconzuur wordt gevormd wanneer glucose wordt geoxideerd. Omdat de binding tussen het kalium en het gluconaat zo los is, lost het molecuul gemakkelijk op in water.
Toepassingen
Zowel kaliumchloride als kaliumgluconaat worden voornamelijk als voedingssupplementen gebruikt. Hoewel kaliumtekorten zeldzaam zijn, komen ze voor in combinatie met uithongering, anorexia, langdurig braken of diarree, of bij langdurig gebruik van diuretica bij medisch kwetsbare mensen. Onder deze omstandigheden is suppletie noodzakelijk om het normale functioneren van het zenuwstelsel en het hart te ondersteunen.
Waarschuwing
Neem nooit kaliumsupplementen zonder uw arts te raadplegen. Normaal gesproken houdt het lichaam de kaliumspiegel binnen een zeer smal bereik zodat het zenuwstelsel kan functioneren. Terwijl gezonde nieren overtollig kalium verwijderen, kunnen ongezonde nieren deze functie niet uitvoeren. Potentieel fatale hartaanvallen kunnen optreden als u te veel kalium inneemt en uw nieren het teveel niet kunnen verwijderen.
