Oefeningintolerantie is een veel voorkomend symptoom bij mensen die lijden aan hartaandoeningen, mitochondriale aandoeningen of metabole stoornissen. In dergelijke gevallen wordt de normale omzetting van voedsel of zuurstof in energie verstoord, waardoor de patiënt geen toereikende voorraad heeft, volgens Mito Action.
De mate van trainingsintolerantie kan variëren: het kan zich vertonen na de mildste inspanningen of meer langdurige inspanning vereisen om te worden herkend. Evenzo kan het de patiënt tijdens de oefening of later treffen. Leren om de tekenen ervan te identificeren is essentieel.
Vermoeidheid na het sporten
Want zelfs de fysiek fit, krachtige oefening belast de organen en spieren van de luchtwegen. Wanneer uitputting na het sporten is bereikt, kan voortdurende inspanning leiden tot kortademigheid en duizeligheid. Deze sensaties geven aan dat zuurstof niet langer efficiënt wordt verwerkt en dat rust nodig is. In het geval van een persoon met een intolerante oefening, zoals iemand die lijdt aan chronisch vermoeidheidssyndroom, volgens de Centers for Disease Control and Prevention, kan de uitputtingdrempel binnen enkele minuten na het starten van fysieke activiteit worden weergegeven. Erger nog, vermoeidheid kan worden veroorzaakt door schijnbaar onschuldige activiteiten zoals eten of schrijven.
Spierkrampen en intolerantie
Spierkrampen gebeuren bij topsporters, dus waarom zouden ze bewegingsintolerantie aangeven? Het verschil ligt in de hoeveelheid inspanning die nodig is om de krampen te produceren en de duur van hun aanwezigheid. Een patiënt - in de veronderstelling dat hij voldoende rekt - kan slechts enkele minuten trainen voordat hij pijn en stijfheid ervaart, die enkele dagen kan duren. Als alternatief kan de pijn zich uren later in de oefening ontwikkelen, misschien tijdens het slapen.
Onvoldoende hartslag
In een onderzoek uit 2016 in het Journal of the American College of Cardiology staat dat chronotrope incompetentie bij sommige patiënten een teken kan zijn van inspanningsintolerantie. Dit fenomeen doet zich voor wanneer de hartslag niet het niveau bereikt dat nodig is om te voldoen aan de metabolische behoeften van verhoogde activiteit. Hoewel veel factoren de hartslag beïnvloeden - bijvoorbeeld gewicht, leeftijd en geschiedenis - is het onvermogen om de snelheid te bereiken die normaal zou zijn voor een bepaald profiel een mogelijke vlag voor intolerantie voor de oefening.
Energie-berovende depressie
Verhoogde activiteit kan mentale en emotionele malaise veroorzaken bij mensen die lijden aan trainingsintolerantie. Verraderlijk, kan de depressie hen beroven van meer energie, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat. Het onder ogen zien van fysiek slopende beperkingen eist een tol op de psyche en manifesteert zich in angst, wanhoop, desoriëntatie en prikkelbaarheid. Samen met andere symptomen is depressie een gemeenschappelijk kenmerk van trainingsintolerantie.
Bloeddrukverandering
Duidelijke veranderingen in bloeddruk kunnen voorkomen bij mensen met een intolerantie voor de oefening. Opstaan en door de kamer lopen is soms voldoende. Een onderzoek uit 2015 met betrekking tot een 23-jarige vrouw in de Annals van de American Thoracic Society liet een verband zien tussen hypertensieve respons en intolerantie voor inspanning. Na zes minuten oefenen hadden degenen met de intolerantie hogere sprongen in bloeddruk dan de controlegroep.
Abnormaal zuurstofrijk bloed
Verkleuring van de ledematen en het gezicht, die eruit zien als een blauwachtige bleekheid, kan wijzen op abnormaal zuurstofrijk bloed. Dit is een zeer zichtbaar teken van oefenintolerantie, maar ook een serieuze oproep tot interventie. Patiënten moeten medische hulp inroepen in geval van een ernstige verstoring van de bloedstroom.
