Ondanks het feit dat het giftig is, is ackee de nationale vrucht van Jamaica en de ster van populaire huisgemaakte gerechten. Deze felrode bes groeit aan een boom die zijn oorsprong heeft in West-Afrika. Purdue University merkt op dat het fruit groeit op andere Caribische eilanden, zoals Haïti en de Bahama's. Het groeit ook in Florida en Zuid-Amerika. Jamaica exporteert het fruit naar het Verenigd Koninkrijk, voornamelijk voor consumptie door expats die in het buitenland wonen.
Identificatie
De wetenschappelijke naam van de Ackee is Blighia sapida en het is een lid van de sapindaceae plantenfamilie. Omdat de boom veel heeft gereisd, heeft hij op sommige plaatsen een andere naam. Deze omvatten akee-appel, plantaardige hersenen, aki en variaties in het Frans en Spaans. De arils of zaadjassen hebben een licht nootachtige smaak.
Kenmerken
De zaden van de vrucht van de boom zijn giftig en je kunt de pulpachtige aril in de ackee-vrucht niet eten totdat deze rijpt. Zodra het zich op natuurlijke wijze splitst en de arils worden blootgesteld aan zonlicht, zijn de arils niet langer giftig.
Voordelen
De Pan American Health Organisation, PAHO, zegt dat de ackee een goede bron is van stearinezuur, linolzuur en palmitinezuur. Deze vetzuren vormen 55 procent van de totale vetzuren in de ackee en bieden een direct beschikbare bron van vetzuren in het traditionele Jamaicaanse dieet. Het heeft geen verzadigd vet of cholesterol. Een 3, 5 oz. portie ackee weegt 100 g en heeft 151 calorieën, met 9, 5 g koolhydraten en een eiwitgehalte dat varieert van 2, 9 g tot 8, 9 g, volgens de Universiteit van Florida. De belangrijkste vitamine in ackee is niacine, variërend van 1, 1 g tot 3, 9 mg. Ackee heeft 30 mg vitamine C en sporen van folacine, riboflavine en thiamine. Het bevat 270 mg kalium, 98 mg fosfor, 35 tot 83 mg calcium en maximaal 5 mg ijzer. Het heeft 1 mg zink samen met 240 mg natrium.
Effecten
Het gif in ackee zaden en onderrijpe arils veroorzaakt braken gevolgd door convulsies. De bijwerkingen kunnen coma en de dood tot gevolg hebben. De PAHO stelt dat de aminozuren hypoglycin A en B de vrucht giftig maken. Het hypoglycinegehalte neemt af nadat zonlicht de volwassen arils bereikt.
Eten
Purdue stelt dat mensen die ackee eten, de arils vaak in melk of zout water voorkoken en ze dan in boter sauteren. In Jamaica is ackee en gezouten kabeljauw een populair ontbijtgerecht. Ze worden ook toegevoegd aan stoofschotels en worden gegeten met groentegerechten. In sommige landen curven mensen ackee of eten het rauw.
