"Een appel per dag houdt de dokter weg." Waar genoeg. Appelzaden bevatten echter een stof die in de darm kan worden omgezet in giftig waterstofcyanide. Maar er is geen reden tot paniek. De kans om voldoende appelzaden te consumeren om een toxisch effect te produceren, is gering en een juiste behandeling kan de risico's verder verkleinen.
Fruitzaadvergiften
Appels zijn slechts een van de vele vruchten die amygdaline in hun zaden bevatten. De grootste overtreders zijn abrikozen- en perzikpitten, volgde pruimen, appelzaden, amandel en kweepeer, in afnemende volgorde van amygdaline-inhoud. De hoeveelheid amygdaline in appelzaden is klein en het zaad moet worden gekauwd om de stof vrij te maken.
amygdalin
Amygdalin is een glycoside-toxine dat combineert met een gastro-intestinaal enzym om waterstofcyanide te produceren, hetzelfde gif dat Cylon B werd genoemd en werd gebruikt voor massa-executies in concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Heel vaak kan het fruit of zaad met amygdaline en andere voorlopers van cyanide, cyanogenen genoemd, worden verwerkt om de giftige stof te verwijderen. Cassavewortel heeft een zeer hoog cyaangehalte en wordt gebruikt voor tapioca en andere voedingsmiddelen. Een juiste verwerking van cassave en grondig koken maakt het cyanogeen onschadelijk. De gifstoffen in amandelen worden ook zo verwerkt dat ze het gif verwijderen of omzetten in een onschadelijke stof.
Hoe Cyanide werkt
Waterstofcyanide, de vorm van toxine die wordt geproduceerd door de omzetting van amygdaline in de darm, berooft de bloedcellen van het vermogen om zuurstof te vervoeren. Hoewel het lichaam kleine hoeveelheden waterstofcyanide kan verwerken en elimineren, kunnen grotere hoeveelheden dodelijk zijn. Er is geen tegengif.
Symptomen van vergiftiging
Personen die appelzaadvergiftiging ervaren, kunnen beven, spasmen, duizeligheid, misselijkheid, braken, rusteloosheid, snelle hartslag, zwakte en hoofdpijn hebben. Grote hoeveelheden cyanide kunnen ademhalingsproblemen, coma, ademhalingsfalen, lage bloeddruk, convulsies, longschade of overlijden veroorzaken. Overlevenden van ernstige vergiftiging kunnen tekenen van hart- en hersenschade vertonen.
Het goede nieuws
Het doorslikken van een paar appelzaden zal geen vergiftiging veroorzaken. De harde zaadschillen houden het gif in het zaad en het kan het spijsverteringsstelsel in zijn geheel passeren. Het probleem komt van het kauwen van het zaad. Hoewel een grote hoeveelheid zaad zou moeten worden gemalen of gekauwd en geconsumeerd, is amygdaline-vergiftiging nog steeds mogelijk. Verwijder de zaden voor het eten en geef de pitjes niet aan kinderen, die mogelijk een lagere tolerantie voor amygdaline hebben. Maal de zaden niet wanneer u het fruit verwerkt tot sap, appelmoes of confituur. Het volgen van deze eenvoudige voorzorgsmaatregelen zorgt voor uw veiligheid bij het eten van appels.
