Voor christenen, joden en andere bijbelgelovigen kan het plannen van uw maaltijden rond de voedingsmiddelen die in het goede boek worden genoemd u een verhoogd gevoel van geestelijk welzijn geven en uw lichaam fysiek voeden. Maar een bijbels eetplan wordt niet gesneden en gedroogd. Voedsel in de Bijbel varieert sterk, afhankelijk van welk voedsel gemakkelijk beschikbaar was gedurende verschillende tijdframes.
In het begin
Bekend als het Genesis Dieet of Hallelujah Dieet, richt dit bijbelse eetplan zich op voedsel dat God aan Adam en Eva gaf in de Hof van Eden, zoals verteld in Genesis 1:29:
"Zie, Ik heb u elk kruid gegeven dat zaad draagt, dat op de gehele aarde is, en elke boom, waarin de vrucht is van een boom die zaad voortbrengt; aan u zal het voor vlees zijn", zegt het vers. Dat betekent kruiden en hun zaden, zoals koriander en dille, evenals fruit, noten, granen, peulvruchten en andere zaden.
Tegenwoordig worden mensen die dit dieet volgen om niet-bijbelse redenen fruitarians genoemd. Puristische boeddhistische monniken eten meestal alleen voedsel dat niet de dood van een dier of plant inhoudt, die jarenlang op fruit, noten, kruiden en zaden leeft.
Net als bij degenen die het Genesis-dieet volgen, laten recente onderzoeken geen significant verschil in gezondheid zien tussen de eetgewoonten van boeddhisten en die van de algemene bevolking. Uit een onderzoek uit 2015 bleek zelfs dat boeddhistische priesters hogere triglyceriden en een gelijk risico op leververvetting hadden.
Een dieet voor de priesters
Het bijbelboek van Leviticus rolt een lijst van "schoon" en "onrein" voedsel uit om zijn doelgroep - de Levitische priesters - te helpen een voorbeeldig dieet te behouden dat het waard is om in de tempel te dienen. Verboden voedingsmiddelen omvatten roofvogels en dieren, evenals de meeste insecten en dieren die geen gespleten hoeven hebben en een herkauwer kauwen.
Het bijbelse dieet had ook praktische doeleinden. Veel van de voedingsmiddelen die tegenwoordig regelmatig ziekte of zelfs de dood kunnen veroorzaken, werden pragmatisch vermeden, waaronder schelpdieren, varkensvlees en champignons.
In de loop van de jaren, toen degenen die dit bijbelse eetplan volgden, duidelijke gezondheidsvoordelen ondervonden, evolueerden verdere koosjere en uiteindelijk halal wetten voor joodse en moslimgelovigen die nog steeds worden toegepast. De voordelen omvatten vlees dat de normen overtreft die zijn vastgesteld door de Food and Drug Administration, zoals de uitsluiting van vlees van zieke of "domper" runderen.
Daniel Ate His Veggies
Daniel is misschien het beroemdst voor het overnachten in de leeuwenkuil zonder hun diner te worden, maar zijn dieet is ook opmerkelijk. In een tijd waarin hij en zijn drie vuurwandelende vrienden - Shadrach, Meshach en Abednego - voor het eerst Babylonische slaven werden, verwierpen ze allemaal de lekkernijen en de wijn van de koning en kozen ze ervoor in plaats daarvan te leven op een dieet van groenten en water.
Aan het einde van 10 dagen bleken alle vier de jongeren gezonder te zijn dan degenen die het voedsel van de koning hadden gegeten, en Daniel ging door met dit dieet tijdens zijn driejarige opleiding. Tegenwoordig wordt het op de Bijbel gebaseerde Daniel-dieet gebruikt als een 21-dagen vasten die niet alleen groenten, maar ook peulvruchten, fruit, noten, granen en zaden omvat.
Hoewel de meest recente studie specifiek voor het Daniel-dieet in 2010 werd voltooid, hebben vervolgstudies de resultaten gedupliceerd dat bepaalde cardiovasculaire risico's, zoals algehele cholesterol, worden verminderd wanneer een geheel voedingsdieet wordt gevolgd dat natuurlijk voedsel bevat dat op het Daniel-dieet wordt gevonden. Vermindering van de totale calorie-inname is een cruciale factor in de onderzoeksresultaten, of vlees nu wel of niet in het menu is opgenomen.
Wat zou Jezus eten?
Er zijn niet veel details over Jezus 'voedingsgewoonten, maar er is één ding dat we weten: Hij at en dronk wat vrij beschikbaar was. "De Mensenzoon kwam eten en drinken, en zij zeggen:" Hier is een veelvraat en een dronkaard ", onthult Mattheüs 11:19.
Jezus dineerde met zijn vrienden Martha en Mary, zondaars waaronder Matthew, de belastingontvanger, en Farizeeën. Hij zou toegang hebben gehad tot de meest extravagante koosjere rit van zijn tijd, omdat religieuze functionarissen, belastingontvangers en veel van de vrouwelijke volgelingen die voor hem zorgden met hun eigen middelen, het heel goed hadden.
Het feit blijft dat Jezus een religieuze jood van zijn tijd was, beperkt door de voedingswet, en toegang zou hebben gehad tot de vele voedingsmiddelen die in de eerste eeuw werden gevonden. In Johannes 6: 9 ziet hij een menigte van 5.000 mensen voeden met vijf gerstbroden en twee vissen. In Mattheüs 21:18 nadert hij een vijgenboom, in de hoop op een snelle snack. In Lucas 6 halen hij en zijn discipelen graan uit velden.
Het meest opvallend is dat hij het Pascha viert met zijn volgelingen, die specifiek heilig voedsel bevatten, waaronder lamsvlees, eieren, bittere kruiden, een schotel met appel en noten en voedsel dat de lente vertegenwoordigt. Ongezuurd brood en wijn zijn ook vitale componenten van de Pascha Seder.
Superfoods in de Bijbel
De Bijbel staat vol met vermeldingen van voedingsmiddelen die in de oudheid in alle klassen gebruikelijk waren, maar die tegenwoordig als superfoods worden genoteerd. Knoflook wordt geprezen als "arme penicilline" dankzij zijn antibacteriële, antischimmel en antivirale eigenschappen. Rauwe honing, geitenmelk, granaatappel en bijbelse genezende vetten, zoals olijfolie, zijn allemaal vaak aangeprezen supergezond voedsel dat mensen uit het Bijbelse tijdperk als vanzelfsprekend beschouwden.
Healing Herbs, Spice of Life
Het leven in het bijbelse tijdperk was allesbehalve saai, vooral als het ging om eten. Tiende kruiden, zoals dille, munt en komijn, aan het Levitische priesterschap was gebruikelijk, en mensen groeiden deze kruiden op daken of andere huistuinen. Er zijn ook gezondheidsvoordelen verbonden aan de meeste van deze kruiden.
- Anijs: het is goed voor spijsvertering, anti-winderigheid en ademhalingsproblemen, waaronder COPD.
- Koriander: ook bekend als koriander, dit kruid levert mangaan, magnesium en ijzer, samen met vitamine C, vitamine K, eiwitten en vezels. Het is ontstekingsremmend en kan helpen het cholesterolgehalte te beheersen.
- Kaneel: Kaneelschors was kostbaarder dan goud in de oude wereld. Tegenwoordig is het waardevol voor het beheer van bloedglucosewaarden, schimmelinfecties en spijsverteringsproblemen zoals winderigheid.
- Komijn: een primair smaakingrediënt in de Israëlische keuken, komijn verpakt anti-kanker fytochemicaliën en anti-diabetische eigenschappen in zijn kleine zaadjes.
- Dille: het bevat een voedzame punch met vitamine A, C, B6, calcium, foliumzuur, mangaan en ijzer in overvloed. Dit nietje van het Midden-Oosten koken werd gebruikt voor de spijsvertering, kalmerende en bestrijding van bacteriën; de moderne wetenschap weet nu dat het ook kankerbestrijdende eigenschappen heeft.
- Knoflook: niet alleen bestrijdt de bol ziekteverwekkende bacteriën, virussen en schimmels, maar het is ook een tonicum voor het cardiovasculaire systeem en heeft kankerbestrijdende voordelen.
- Mint: Weinig dingen zijn rustiger dan muntthee voor de spijsvertering. Het is ook nuttig voor hoofdpijn en menstruatiekrampen.
- Mosterd: Zowel oude als moderne fijnproevers houden van de smaak van mosterd. Het is ook gunstig in de strijd tegen kanker.
- Saffraan: De duurste van de bijbelse specerijen, werd saffraan gebruikt voor zowel gele kleurstof als smaak. Het bevordert een vol gevoel, heeft antidepressieve eigenschappen en is veelbelovend in de strijd tegen borstkanker.
Het bijbelse hoofdgerecht
Vlees werd ongetwijfeld minder vaak gegeten dan nu, omdat het bereiden van vlees gewoonlijk uren van het slachten en schoonmaken van het beest inhield voordat het ooit zijn weg in de kookpot vond. Het slachten van een dier - zoals het vette kalf in het verhaal van de verloren zoon of Joseph die een banket voor zijn broers in Egypte gooit - lijkt eerder een uitzondering dan de norm te zijn geweest.
Het meest voorkomende vlees was vis met zowel vinnen als schubben. Ongeveer 18 vissoorten leven in de Zee van Galilea. Het grootste type barbeel kan groeien tot 30 centimeter en 15 pond. Tilapia en sardines zijn de vissen uit het meer die, zelfs vandaag, vaak worden gegeten. Voor meer gunstige gelegenheden waarbij een dier werd geslacht, omvatte het vlees rundvlees, lam, geit en gevogelte.
Andere bronnen van eiwitten
Eiwitbronnen van niet-vlees werden over het algemeen geconsumeerd in het dagelijkse bijbelse eetplan. Pistachenoten en amandelen worden al genoemd in Genesis 43:11 toen Israël zijn zonen stuurde om Jozef in Egypte te bezoeken.
Bonen en linzen zijn overal in de vroege bijbelboeken te vinden. De peulvruchten zijn rijk aan foliumzuur - wat vooral cruciaal is voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd - en bevatten weinig verzadigd vet. B-vitamines spelen een prominente rol in hun voedingsprofiel en leveren antioxidanten en weinig glycemische koolhydraten.
Eet je fruit en groenten
Vers fruit en groenten leveren enzymen, water, vitaminen, mineralen en fytochemicaliën om een optimale gezondheid te bevorderen. Gemeenschappelijke Israëlische producten genoemd in de Bijbel omvatten:
- Appels
- komkommers
- data
- vijgen
- gourds
- druiven
- prei
- meloenen
- olijven
- uien
- granaatappels
- rozijnen
- Sycamore fruit
Het brood des levens
Brood wordt in de Bijbel 360 keer genoemd, wat aangeeft dat het in de oudheid een van de meest voorkomende voedingsmiddelen was. "Een land waar brood niet schaars zal zijn", maakte deel uit van de beschrijving van het Beloofde Land in Deuteronomium 8, dat ook specifiek de korrels tarwe en gerst vermeldt.
Gerstcake of brood was net zo gewoon als tarwebrood, maar andere ingrediënten werden vaak gebruikt, zoals maïs, gierst, spelt en andere granen. Meest beroemd, de profeet Ezechiël bleef 390 dagen bestaan op een door God gegeven broodrecept gemaakt van tarwe, gerst, gierst, spelt, bonen en linzen.
Een goed afgeronde maaltijd
Het boek van 2 Samuël 17 geeft ons een kijkje in de maaltijd die het volk van Mahanaïm voor David en zijn kamp voorzag nadat zij door Absalom door de woestijn waren achtervolgd. Het menu bevatte alle basisvoedingsgroepen en een complete lijst van macronutriënten, waaronder koolhydraten, eiwitten, vetten, vezels, antioxidanten en water.
"Ze brachten ook tarwe en gerst, meel en geroosterd graan, bonen en linzen, honing en wrongel, schapen en kaas van koeienmelk voor David en zijn volk om te eten. Want zij zeiden: "Het volk is uitgeput en hongerig en dorstig geworden in de woestijn."
