Dopamine is, net als norepinefrine, een neurotransmitter in de hersenen die adrenaline, een hormoon, initieert tijdens de activering van de stressrespons. De stressreactie is over het algemeen zelfregulerend, klaar om te reageren op een potentiële dreiging en neemt vervolgens weer af zodra de dreiging is opgeheven. Wanneer iemand voortdurend omgevingsstress ervaart, wordt dit beschouwd als de dreiging die het stressresponssysteem constant ingeschakeld houdt. Als je de stressreactie continu aanhoudt, ontstaat een gevaarlijke en potentieel levensbedreigende aandoening voor het lichaam. Dit proces overspoelt het lichaam met overtollige hormonen, verhoogt de bloeddruk en verhoogt de bloedsuikerspiegel, waardoor een groot aantal fysieke en psychische problemen ontstaat.
Dopamine, stress en locomotie
Dopamine regeert motiverende krachten en psychomotorische snelheid in het centrale zenuwstelsel. Onder sommige stressvolle omstandigheden levert de activiteit van het stressresponssysteem de energie die nodig is om een uitdaging aan te gaan of spontaan te zijn. 'Focus', een tijdschrift van de American Psychiatric Association, suggereert dat tijdens een evenement als een sportactiviteit, de rol van dopamine en de stressrespons leiden tot activiteit om de klus te klaren en vervolgens terugkeren naar een basislijn, of normaal, rustniveau. Omgevingsstress, zoals werken in een baan die onaangenaam is, misbruik van relaties, financiële belasting en soortgelijke langdurige gebeurtenissen, kan het stressresponssysteem echter overbelast laten en alle andere lichaamssystemen onder druk zetten.
Dopamine, stress en gedachtenverwerking
Dopamine en de over-secretie van stresshormonen kunnen meerdere effecten hebben op de gedachte-verwerkende functie van de hersenen. Degenen die worden blootgesteld aan chronisch stressvolle omgevingen hebben de neiging om geheugenstoornissen, een slechte concentratie en onvoldoende bloedtoevoer naar de hersenen te vertonen. Het Franklin Institute suggereert dat chronische stress en uitputting van dopamine in ruil voor hormonale overstromingen de interne lichaamsomgeving creëert die perfect is voor de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, hartaandoeningen en kanker, naast tal van auto-immuunziekten die kunnen uitschakelen.
Dopamine, stress en hun effect
Dopamine-dyregulatie die wordt waargenomen tijdens de stressreactie kan ons vermogen om plezier te ervaren beïnvloeden. Overmatige stress put de natuurlijke dopamine-voorraden uit en creëert een rimpeleffect op nabijgelegen edorfines. De endorfines zijn nodig om pijn te voorkomen en een goed humeur te behouden. Volgens het Franklin Institute, wanneer dopamine en de endorfines niet goed werken, kunnen kleine verwondingen grote obstakels worden en worden ervaringen van zowel pijn als ellende verhoogd. Eerder genoten activiteiten zullen niet langer plezier bieden.
Dopamine, stress en auto-immuunziekten
Door dopamine die de afgifte van stresshormonen in gang zet, kan de reactie snel veranderen van goed naar slecht. Als het lichaam in rust niet terugkeert naar zijn basisniveau, kunnen de langetermijngevolgen van activering alle orgaanprocessen verstoren. Het "International Journal of Neuroscience" meldt dat cortisol en andere stresshormonen leiden tot chronische ontstekingen en een negatieve invloed hebben op de huid, cardiovasculaire, endocriene en spijsvertering waardoor het lichaam vatbaar wordt voor ziekten zoals reumatoïde artritis en kanker. Bovendien kan het leiden tot psychische problemen gerelateerd aan angst, agitatie, woede, aandachtstekorten, leerproblemen, depressie, slaapstoornissen en permanent geheugenverlies.
