Naast het dienen als een venster voor de ziel, spelen je ogen en gezichtsvermogen waarschijnlijk een belangrijke rol in je dagelijkse leven. Je ogen bevatten een aantal weefsels: een buitenste laag van het hoornvlies, een lichtfocuslens, een gepigmenteerde iris, viskeuze vloeistof die je oogvorm behoudt, lichtgevoelige netvlies en optisch zenuwweefsel dat visuele signalen naar je hersenen communiceert. Het zien van vlekken, een type visuele stoornis, kan soms optreden als gevolg van een vitaminetekort.
Vitamine A
Een type vitaminegebrek dat ervoor kan zorgen dat u vlekken ziet, is een vitamine A- of retinoïde-tekort. Vitamine A helpt weefsels in uw ogen te behouden, inclusief uw netvlies - het deel van het oog dat licht en kleur waarneemt. Vitamine A-tekortkomingen kunnen uw risico op Bitot-vlekken, laesies op het oppervlak van uw ogen die het vermogen van uw netvlies om licht te detecteren, verhogen. Daarom is het consumeren van voldoende vitamine A belangrijk voor het behoud van uw gezichtsvermogen.
Vitamine C
Een tekort aan vitamine C of ascorbinezuur kan er ook voor zorgen dat u vlekken ziet. Een mogelijke oorzaak van een verminderd gezichtsvermogen en het zien van vlekken zijn staar, waardoor u ondoorzichtige vlekken kunt zien en een dubbel of wazig zicht kunt ontwikkelen. Een vitamine C-tekort kan de ontwikkeling van staar verergeren, terwijl een hoge vitamine C-consumptie in de voeding geassocieerd is met een verminderde incidentie van staar, volgens het Linus Pauling Institute. Het consumeren van voldoende vitamine C in de vorm van fruit en groenten kan helpen uw gezichtsvermogen te behouden naarmate u ouder wordt.
riboflavine
Een tekort aan riboflavine of vitamine B-2 kan ook het risico op vlekken vergroten. Net als vitamine C lijkt vitamine B-2 een rol te spelen bij het voorkomen van staar, met een hoog niveau van riboflavine in uw dieet dat helpt bij het voorkomen van staarontwikkeling. Als gevolg hiervan kan een langdurig tekort aan vitamine B-2 bijdragen aan de ontwikkeling van staar, waardoor u vlekken begint te zien naarmate u ouder wordt. Het Linus Pauling Instituut merkt echter op dat meer studies nodig zijn om de ontwikkeling van riboflavine en staar meer definitief te onderzoeken.
