Zumba. De meeste jongens hebben ervan gehoord, maar weinigen weten precies wat het is. Een kort overzicht van wat Zumba niet is :
- Het snelste Roomba-model
- Een merk badzout
- De spits van het Braziliaanse voetbalteam
Het is een dansfitnessprogramma, wat de eenvoudige manier is om het te zeggen. Om precies te zijn, Zumba is de Huffington Post van cardiotraining. Het verzamelt unapologically elke andere cardio-danstraining op zijn pad, en verbruikt alles.
Een enkele Zumba-les kan bestaan uit salsa, merengue, cumbia, reggaeton, Arabische ritmes, country, samba, cha-cha-cha, buikdans, bhangra, soca, vechtsporten, buikdans, hiphop, wereldritmes en mogelijk, de "Ickey Shuffle."
Een beetje achtergrondinformatie over Zumba
Zumba werd in de jaren negentig naar de Verenigde Staten gebracht door Alberto "Beto" Perez. Perez vond de training uit als een 16-jarige aerobicsinstructeur in zijn geboorteland Colombia toen hij de muziek voor een les vergat en in plaats daarvan een eclectische gemengde tape gebruikte. Zijn studenten vonden het geweldig.
In 2001 lanceerden hij en zijn Amerikaanse zakenpartners Zumba Fitness in de staten. Tegenwoordig zegt Zumba Fitness het meest populaire fitnessprogramma ter wereld en wordt het in 180 landen elke week door meer dan 15 miljoen mensen gebruikt.
Hoeveel mannen doen Zumba?
Hoewel er geen externe studie is gedaan naar de verdeling naar geslacht van deze danslessen die ik ken, ben ik bereid te wedden dat ongeveer 95 procent van de deelnemers vrouw is. De vrouwen met wie ik sprak toen ik dit artikel rapporteerde, zeiden dat ze mannen nooit of zelden in hun Zumba-lessen zien.
Een woordvoerder van Zumba Fitness zei dat de officiële cijfers 80 procent vrouwen en 20 procent mannen zijn, maar ten minste één studio-eigenaar uit Los Angeles stemde in met mijn 95/5-beoordeling op basis van de aanwezigheid daar.
De redenen hiervoor zijn niet alleen specifiek voor Zumba - mannen in het algemeen werken het liefst alleen, terwijl vrouwen de meerderheid van de meeste cardio-klassen vormen. Maar Zumba, in tegenstelling tot andere danslessen zoals hiphop en breakdancing, die op zijn minst een beetje dudes krijgen, lijkt vooral niet populair bij mannen.
De vraag is: waarom? Waarom doen mannen Zumba niet? Ik ging op zoek naar het antwoord. Het blijkt dat er een paar redenen zijn. En een van hen betreft mosterdvlekken.
Hoe Zumba-lessen er echt uitzien
Ik schreef me in bij Your Neighborhood Studio in Culver City, waar de kamers houten vloeren, balletstangen en kamerhoge spiegels hebben die voldoende gelegenheid bieden om elke fout te zien die je tijdens elke routine maakt.
De instructeur begon elk lied door zwijgend een reeks danspassen te introduceren die geen Amerikaanse man ooit heeft uitgevoerd buiten een NFL touchdown-feest. De typische routine ging als volgt: twee-stappen-links, kick-pivot, twee-stappen-rechts, kick-pivot.
We herhalen die stappen een paar keer. Ik zou beter worden in de bewegingen. Ik snap het. Geweldig. Maar dan - wacht, wat? - de instructeur zou een geheel nieuwe reeks introduceren. Sommige vrouwen, zoals mijn vrouw, kregen op magische wijze de danspassen terwijl ze gebeurden.
Ondertussen struikel ik over mijn voeten en zeg tegen mezelf (of misschien hardop, ik kan het me niet helemaal herinneren): "Wat was er mis met de laatste reeks? Ik NAGELDE HET! Waarom moeten we altijd veranderen?" In Zumba doe je 10 tot 12 nummers in een gemiddelde klasse, dus ik raakte eigenlijk meer los van elk nieuw nummer.
Dus dat is het eerste wat me opviel, waarvan ik denk dat het de kern raakt waarom veel mannen Zumba vermijden. Ik had geen idee wat ik de meeste tijd aan het doen was, wist dat ik eruitzag als een idioot en bij elke nieuwe reeks wilde ik naar de MP3-speler gaan.
Waarom? Zumba haalde me uit mijn element en stelde me oog in oog met mijn onzekerheden. En vanwege die gigantische spiegel kreeg ik elke fout te zien die ik maakte. En voor mannen is dat klote. Als man wil je de beste in de kamer zijn - vooral als die kamer vol staat met fitte vrouwen. Als je dat niet bent, is het vernederend.
Maar hier is het meest trieste van alles, en het drong niet tot me door rond mijn derde klas: mijn schaamte, schaamte en torenhoge walging voor mijn onvermogen om mijn lichaam te synchroniseren met de muziek en de instructeur, kwam allemaal van binnenuit.
Geen enkele keer zei een leraar of klasgenoot iets over hoe slecht ik danste. Niemand wierp een enkele kritische, medelijdende of spottende blik. Niemand leek zelfs mijn worstelingen op te merken. Toch voelde ik me dom.
Het bleek dat ik leed aan wat psychologen 'The Spotlight Effect' noemen. Dat is een mooie term voor de neiging om de mate waarin uw acties en uiterlijk door anderen worden opgemerkt, te overschatten.
Het is normaal om te denken dat iedereen de hele tijd naar je kijkt, zoals wanneer je zeker weet dat iedereen op het feest de mosterdvlek op je jeans zal opmerken. Maar zoals onderzoekers van Cornell in een krant in 2000 in het "Journal of Personality and Social Psychology" concludeerden, is het waarschijnlijker dat niemand naar je kijkt.
Niemand is geobsedeerd door die gele bol, behalve jij.
Mijn vrouwelijke klasgenoten varieerden in leeftijd van 20s tot 60s. Hun vaardigheidsniveau was overal. Maar er was geen oordeel.
In het begin voelde ik me bijna kreupel van angst over wat deze mensen - deze aardige mensen die ik niet kende en waarschijnlijk nooit meer zou zien - aan mij zouden denken. Hoewel de wetenschap me vertelt dat ze het waarschijnlijk niet eens hebben gemerkt!
Toen ik Zumba-maker "Beto" Perez vroeg hoe hij de mannelijke interesse in Zumba kon vergroten, zei hij: "Mannen moeten gewoon hun onzekerheden overwinnen."
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Wat mannen missen aan Zumba
Mijn schaamte en angst werden uiteindelijk tenietgedaan door een nog intensere sensatie: uitputting.
In Zumba is de beweging bijna non-stop. Er zijn pauzes van vijf seconden tussen de nummers, genoeg tijd voor een snelle handdoek of een glas water, maar geen echte rust. Het zweet stroomt snel en zwaar omdat je elke spier in je lichaam gebruikt.
Perez zegt dat Zumba geen training voelt en hij heeft gelijk. Zumba voelt als een bruiloftsreceptie waar je nooit de dansvloer verlaat en elk nummer een lijndans is, gechoreografeerd door een gespannen bruidsmeisje.
Het duurde twee klassen, maar ik begon uiteindelijk mijn remmingen te verliezen. Ik begon, een zin te lenen, te dansen alsof niemand toekeek. Ik stapte, schudde en schudde. Ik draaide en sloeg niemand omver. Ik had eigenlijk plezier. En ik ontdekte wat vrouwen wereldwijd al wisten: Zumba is een goede workout.
Je verbrandt ongeveer hetzelfde aantal calorieën als op een loopband, maar er zijn meer uitdagingen en een grotere verscheidenheid aan spierbewegingen. Naarmate je beter wordt in de bewegingen, ervaar je meer plezier van de klas - en een gevoel van prestatie.
Zumba's grootste voordeel: de tijd vliegt voorbij. Veel sporten is eentonig en als je je verveelt, sluipt de tijd langzaam voorbij. Maar met Zumba leer je danspassen, onthoud ze, combineer je ze, let je op de instructeur, houd je afstand tot de mensen om je heen en luister je naar de muziek voor signalen.
Een training voor het hele lichaam die uitdagend is, je helpt een betere danser te worden, de tijd snel verstrijkt en je in een kamer met 20 vrouwen plaatst? Misschien is de echte vraag waarom niet ELKE kerel Zumba doet?
Wat denk je?
Ben jij een man die naar Zumba-lessen gaat? Waarom ga je graag? Wat is je favoriete onderdeel van de les? Als je een man bent die nog nooit in een Zumba-klas is geweest, waarom? Wat doe je liever? Zou je ooit een les proberen? Deel uw mening en vragen in de reacties hieronder!
