Gemaakt door bijen uit de nectar van bloemen, honing is een natuurlijk zoete stof die vaak wordt gebruikt als zoetstof. Oude Grieken en Romeinen genoten eeuwenlang veel honingvoordelen en gebruikten het voornamelijk voor medicinale doeleinden vanwege de antioxiderende en anti-diabetische eigenschappen.
Omdat honing echter niet van nature voorkomt in fruit of groenten, wordt het beschouwd als een toegevoegde suiker. Bij regelmatige consumptie beginnen de schadelijke effecten van honing zich te manifesteren.
Het geven van baby's jonger dan 12 maanden kan honing fataal blijken te zijn door de aanwezigheid van botulismesporen. Bij volwassenen met een dieet dat rijk is aan toegevoegde suikers, kan te veel honing leiden tot obesitas en een individu een hoger risico op diabetes en andere hart- en vaatziekten geven.
Voordelen en voeding voor honing
Volgens FoodData Central van USDA heeft een eetlepel honing 64 calorieën, 3, 59 gram water en 17, 30 gram koolhydraten. Een enkele eetlepel honing draagt 17, 25 gram suikers bij of 34 procent van de dagelijkse waarde die een persoon nodig heeft. Honing bevat ook relatief weinig eiwitten, met een eetlepel met minder dan 0, 10 gram eiwit per portie.
Belangrijke honingvoordelen zijn het essentiële mineraal- en vitaminegehalte. Mineralen zoals calcium, magnesium, fosfor en natrium komen allemaal voor in sporenhoeveelheden.
Een eetlepel honing bevat 10, 9 milligram kalium, een belangrijk mineraal dat het lichaam nodig heeft om correct te functioneren. Het Informatiecentrum Micronutrient van het Linus Pauling Instituut legt uit dat hogere inname van kalium het risico op hartaandoeningen en de vorming van nierstenen kan verminderen.
Bevindingen uit een beoordeling gepubliceerd in het april-juni 2017 nummer van Pharmacognosy Research tonen aan dat honing polyfenolen en flavonoïden bevat, twee soorten antioxidanten die ontstekingsremmende, antikanker- en antimicrobiële eigenschappen vertonen. Honing wordt al eeuwen gebruikt om alles te behandelen, van astma en hart- en vaatziekten tot het verlichten van de symptomen van diabetes.
Volgens de auteurs van een beoordeling in februari 2018, gepubliceerd in Oxidative Medicine and Cell Longevity, hebben eerdere onderzoeken bij ratten het potentiële voordeel aangetoond van het gebruik van honing om mensen met diabetes type 2 te behandelen. Een van de essentiële honingvoordelen is het hoge fructosegehalte dat verantwoordelijk is voor de leverconversie en opslag van glucose in glycogeen.
Deze omzetting in glycogeen is de oorzaak van het voorkomen van hoge bloedsuikerspiegels. Er moet echter meer onderzoek op mensen worden uitgevoerd voordat een definitieve conclusie kan worden getrokken. Bovendien beveelt de Mayo Clinic aan dat mensen met diabetes met mate honing moeten consumeren en nog beter, raadpleeg een arts voordat ze hun inname verhogen.
Nadelen van honing
Een van de belangrijke problemen van honing is dat het een toegevoegde suiker is, wat betekent dat het geen van nature voorkomende suiker is die in fruit of zuivel wordt aangetroffen. Op basis van de voedingsrichtlijnen 2015-2020 voor Amerikanen moet de aanbevolen toegevoegde suikerinname lager zijn dan 10 procent van de dagelijkse calorieën.
Hoewel honing antioxiderende en kankerbestrijdende eigenschappen kan hebben, is het als een van de nadelen van honing beschouwd als een toegevoegde suiker als het gaat om de voedselpiramide. Toegevoegde suikers, zoals rietsuiker en honing, dragen overtollige calorieën bij aan het dieet van een individu, maar niet veel aan voedingsstoffen en mineralen.
Het wordt niet aanbevolen om honing aan zuigelingen jonger dan 12 maanden te geven, omdat de incidentie van botulisme bij kinderen hoog is. Een van de schadelijke effecten van honing treedt op wanneer het door baby's wordt ingenomen.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention zijn botulismesporen aanwezig in huizen, grond en zelfs in honing. De botulismesporen kunnen zich in het zich ontwikkelende spijsverteringskanaal verspreiden, waardoor een toxine vrijkomt dat bij mensen dodelijk is.
