Hardlopen plaatst stress op het lichaam, wat soms tot letsel leidt. Sommige blessures zijn het gevolg van overtraining. Jonge hardlopers lopen een groter risico op het ontwikkelen van bepaalde soorten overbelastingsletsels omdat hun lichaam niet volledig is ontwikkeld. Als je een jonge hardloper bent of de ouder van een jonge hardloper en je een knobbeltje of bobbel aan de bovenkant van het scheenbeen of scheenbeen ziet, kan dit een symptoom zijn van de ziekte van Osgood-Schlatter.
symptomen
Lopers ervaren vaak ontsteking en pijn op één been, net onder de knie op het puntje van het scheenbeen. Dit probleem staat bekend als de ziekte van Osgood-Schlatter. Osgood-Schlatter komt veel voor bij jonge hardlopers in hun tienerjaren, maar het kan aanhouden tot in de volwassenheid. Dit probleem presenteert zich met een aantal symptomen. Gevoeligheid of zwelling aan de bovenkant van het scheenbeen tijdens het rennen of knielen komt veel voor. Enkele andere symptomen zijn een benige "groei" aan de bovenkant van het scheenbeen dat verder uitsteekt dan het bot op je andere scheenbeen en strakke quadriceps.
Oorzaken
Jonge volwassenen en adolescenten die betrokken zijn bij sporten die veel rennen, springen of abrupte koerswijzigingen vereisen, zoals basketbal, volleybal, tennis, voetbal of langlaufen, ervaren vaak pijn aan hun scheenbeen, recht onder de knie. Dit wordt de ziekte van Osgood-Schlatter genoemd, hoewel het niet echt een ziekte is, maar het is een overmatig letsel. Het is gebruikelijk bij jonge atleten in hun vroege tienerjaren omdat hun botten niet volledig zijn ontwikkeld. Als gevolg van de stress van fysieke activiteit trekt de knieschijfpees weg van het scheenbeen op een manier die vergelijkbaar is met shinsplints. Deze trekactie leidt tot ontsteking. Soms wordt bot gevormd om de kloof tussen de pees en de tibia te vullen, wat resulteert in de klassieke tibiale knobbel.
Osgood-Schlatter
De ziekte van Osgood-Schlatter wordt meestal niet als gevaarlijk beschouwd. Het grootste probleem van Osgood-Schlatter is dat het een ernstiger letsel kan maskeren, zoals een stressfractuur. Je kunt ermee rennen zolang je de pijn kunt verdragen. De meeste gevallen van de ziekte van Osgood-Schlatter lossen zichzelf snel op nadat de botgroei is gestopt. Als het gebied opgezwollen of extreem pijnlijk is en zelfs aanhoudt met rust en ijs, raadpleeg dan een sporttrainer of arts, omdat het zich kan hebben ontwikkeld tot een stressfractuur.
Behandeling
De beste behandeling voor overmatig letsel is rust. Hardlopen op zachte, gelijkmatige oppervlakken helpt de impact van uw benen te verminderen. IJs het getroffen gebied en neem ibuprofen of een andere ontstekingsremmer om zwelling en gevoeligheid te verminderen. Versterk en strek uw quadriceps-spier om te voorkomen dat de pees van de knieschijf wordt belast. Een andere behandelingsoptie is een knieschijfband of tape die de knieschijf tijdens het hardlopen op zijn plaats houdt.
