Vegetariërs lopen het risico om niet genoeg vitamine B12 in hun dieet te krijgen, omdat heel weinig planten vitamine B12 leveren. De Dietary Reference Intake, of DRI, voor volwassen mannen en vrouwen is 2, 4 mcg vitamine B12 per dag. Planten kunnen helpen om vitamine B12 te leveren, maar meestal niet direct. Dit komt omdat vitamine B12 een bijproduct is van bacteriën in de achterste darm, maar de hoeveelheid van deze vitamine die wordt geproduceerd door bacteriële gisting is nog steeds niet genoeg om aan de voedingsbehoeften van vitamine B12 te voldoen, volgens de Vegan Society.
Bronnen van vitamine B12
Eiwitvoeding is de primaire bron van vitamine B12, zoals vleeswaren en zuivelproducten. Dit is de reden waarom een vitamine B12-tekort vaak wordt gezien bij strikte vegetariërs die deze producten niet consumeren. Deze mensen moeten vertrouwen op andere voedselbronnen om aan hun vitamine B12-eisen te voldoen. Sommige planten bevatten sporen van vitamine B12, maar planten zijn geen betrouwbare bronnen van deze vitamine. Volgens "The New Oxford Book of Food Plants" door JG Vaughan en C. Geissler, hangt de hoeveelheid vitamine B12 in plantaardig voedsel af van de plant-tot-bodemverhouding van micro-organismen op het wortelniveau van de plant. Deze omvatten bacteriën, schimmels, schimmels en gisten.
School of Thought
Bonen van de sojaplant zijn goede bronnen van vitamine B12. De reden dat sojabonen deze vitamine bevatten, is vanwege hun eiwitgehalte. Volgens de Mayo Clinic is vitamine B12 gebonden aan het eiwit in voedingsmiddelen. Dit is een primaire reden waarom plantaardig voedsel niet voldoende vitamine B12 levert. Verder, zelfs bij het consumeren van eiwitrijk plantaardig voedsel, zoals peulvruchten, is het mogelijk dat uw lichaam de vitamine niet kan opnemen. Stoffen in de maag die de intrinsieke factor worden genoemd, geven de vitamine vrij die aan eiwitten wordt gebonden. Als het lichaam deze stoffen niet heeft, dan zal het lichaam niet profiteren van enige voedselbron die de vitamine bevat.
Andere plantaardige bronnen van vitamine B12
Gefermenteerde sojabonen en producten op basis van soja, zoals sojamelk, zijn de primaire bron van vitamine B12 uit plantaardige bronnen. Soja gerechten zijn tempeh, tamari, tofu, miso en shoyu. Shiitake-champignons leveren ook vitamine B12. De hoeveelheid vitamine B12 in deze voedingsmiddelen is afhankelijk van factoren zoals bacterie die aanwezig is tijdens de gisting, het gebied waar de planten groeien en de rijkdom van micro-organismen in de bodem, volgens rapporten gepubliceerd in "Plants: Diet and Health", geproduceerd door de Britten Nutrition Foundation.
Planten definiëren
Mensen in westerse culturen kunnen 'planten' definiëren als groente-, fruit- of peulvruchtenproducerend gebladerte dat op het land wordt geteeld. Planten die worden gekweekt en gebruikt als voedselbronnen in oosterse diëten, omvatten echter planten die in zee worden gekweekt. Zeegroenten, zoals arame, kombu, nori en wakame, zijn enkele van de zee-planten die een belangrijke bron van mineralen en vitamine B12 vormen. Helaas zijn zeegroenten geen populaire voedselkeuzes in de westerse voeding, vandaar het idee in het Westen dat plantaardig voedsel geen belangrijke bronnen van vitamine B12 zijn, volgens Rebecca Wood, auteur van "The New Whole Foods Encyclopedia".
