Mensen met verslavende persoonlijkheidsstoornissen kunnen veel problemen in relaties ervaren. Verslavende persoonlijkheidstypen kunnen moeite hebben met het maken of houden van vrienden, ervaren terugkerende problemen in hun relaties met familie of vrienden, en kunnen ook last hebben van onrustige relaties op de werkplek. Craig Nakken, auteur van "The Addictive Personality, " legt uit dat de verslavende persoonlijkheidsstoornis een breed scala aan verslavingen omvat, waaronder alcoholisten, drugs- of voedselverslaafden, dwangmatige gokkers, winkeldieven, workaholics en verslavende spenders. Deze mensen lijden niet alleen in hun persoonlijke relaties, maar ook in hun relatie met zichzelf, omgaan met schaamte en angst voor hun dwangmatig gedrag.
Op conflicten gerichte relaties
Conflict-gecentreerde relaties zijn een sleutelkwestie voor verslavende persoonlijkheden. Het lage zelfbeeld, gevoelens van ontoereikendheid en schuldgevoelens waar veel mensen met verslavende persoonlijkheden aan lijden, creëren conflicten in relaties omdat ze voortdurend waardeoordelen en vergelijkingen met anderen maken. Lee L. Jampolsky, auteur van "De verslavende persoonlijkheid genezen: jezelf bevrijden van verslavende patronen en relaties", legt uit dat verslavende persoonlijkheden zichzelf voortdurend vergelijken met anderen, onrealistische verwachtingen van anderen hebben en negatieve beoordelingen maken op basis van hun gevoelens van onwaardigheid en onzekerheid. Er ontstaat een conflict omdat de ander nooit kan voldoen aan de verwachtingen van de verslaafde. Omdat de verslaafde dit op een bepaald niveau kan beseffen, aarzelen ze tussen zelfbeschuldiging en de ander de schuld geven, waardoor een bron van constant conflict ontstaat.
Vertrouwen
Verslavende persoonlijkheden lijden over het algemeen aan vertrouwenskwesties die voortvloeien uit de kindertijd en kwesties die verband houden met angst om in de steek te worden gelaten. In zijn boek bespreekt Lee Jampolsky dat deze vertrouwenskwesties wortels kunnen hebben in de wens van de verslaafde om elke situatie in zijn of haar leven te beheersen. Hun verslaving kan voortkomen uit een gebrek aan liefde of een gebrek aan veiligheid ontwikkeld in de kindertijd, en ze kunnen het gevoel hebben dat ze niemand echt kunnen vertrouwen behalve zichzelf. De verslaving dient om dit gevoel te maskeren, dat meestal zijn oorsprong vindt in gevoelens van angst en ontoereikendheid. Omdat ze nooit echt het gedrag van iemand anders dan dat van henzelf kunnen beheersen, kan de verslaafde problemen hebben om iemand in zijn leven te vertrouwen, met het gevoel dat ze uiteindelijk verraden of verlaten zullen worden.
Mensvriendelijk gedrag
Het inherente lage zelfrespect en de gevoelens van ontoereikendheid van de verslaafde kunnen leiden tot gedrag dat mensen prettig vindt. Lee Jampolsky stelt dat gedrag dat mensen behaagt vaak net zo verslavend is als welk medicijn dan ook, en labelt dit als "dwangmatig-ander gericht" gedrag. Anderen kunnen dit codependentie noemen, wat een onvermogen is om het zelf van anderen te scheiden en de dwang om anderen constant gelukkig te maken, waarbij de behoeften en verlangens van anderen boven die van zichzelf worden gesteld. Addictions.org stelt dat verslaafden hun zelfgevoel verliezen door gedrag dat mensen behaagt, omdat hun verlangen om externe goedkeuring te verkrijgen hun gevoel van eigenwaarde en eigenwaarde in gevaar brengt. Andere mensen kunnen door dit gedrag worden afgeschrikt, omdat ze het gevoel hebben dat ze een relatie hebben met iemand die een schaduw van een persoon is, die geen eigen gedachten of verlangens heeft.
