Ja, ze zijn beide B-vitamines. Ja, ze zijn allebei nodig om nieuwe cellen te maken. En ja, te weinig vitamine in je dieet krijgen kan leiden tot bloedarmoede. Hoewel er verschillende overeenkomsten zijn tussen vitamine B12 en foliumzuur, zijn er ook een aantal verschillen. Als u de verschillen tussen de twee B-vitamines kent, kunt u het individuele belang begrijpen van het krijgen van beide in uw dieet.
Voedselbronnen
Een van de belangrijkste verschillen tussen vitamine B12 en foliumzuur zijn de primaire voedselbronnen. Vitamine B12 wordt voornamelijk aangetroffen in dierlijk voedsel zoals vlees, gevogelte, vis, eieren en melk. Als je veganist bent - iemand die geen dierlijke producten eet - moet je misschien vitamine B12-supplementen nemen om aan je dagelijkse behoeften te voldoen. Hoewel je kunt voldoen aan een aantal van je dagelijkse behoeften aan foliumzuur die kip en eieren eten, zijn betere voedselbronnen donkergroene groenten, fruit, bonen, noten en zaden. De enige voedselovereenkomst die zowel foliumzuur als vitamine B12 bevat, is dat runderlever de beste bron voor beide is.
Functies in het lichaam
Zowel vitamine B12 als foliumzuur zijn nodig voor DNA-synthese en de vorming van rode bloedcellen. Maar vitamine B12 heeft een extra rol in uw lichaam; het is noodzakelijk voor een goede neurologische functie. Niet voldoende vitamine B12 in uw dieet krijgen, kan neurologische problemen zoals tintelingen en gevoelloosheid in uw handen en voeten veroorzaken. Foliumzuur speelt een belangrijke rol voor vrouwen in de vruchtbare leeftijd, vooral tijdens de zwangerschap. Vrouwen hebben voor en tijdens de zwangerschap voldoende inname van foliumzuur nodig om neurale buisdefecten te voorkomen.
Van voedsel tot bloedbaan
Hoe uw lichaam vitamine B12 en foliumzuur uit het voedsel dat u eet aan uw bloedbaan krijgt, verschilt ook. De vitamine B12 in voedsel is gebonden aan een eiwit. Het zuur en de enzymen in je maag helpen de binding tussen het eiwit en vitamine B12 te verbreken, zodat het klaar is voor opname. Maar voordat dat gebeurt, moet het eerst een binding aangaan met een stof die in uw maag wordt uitgescheiden, intrinsieke factor genoemd. De vitamine B12 en de intrinsieke factor worden vervolgens getransporteerd naar uw dunne darm, waar de vitamine wordt opgenomen in uw bloedbaan. Foliumzuur vereist niet zoveel stappen om in uw bloedbaan te komen als vitamine B12. Wanneer foliumzuur je maag raakt, wordt het gehydrolyseerd en vervolgens opgenomen in je dunne darm.
Tekenen van tekort
Tekortverschijnselen verschillen tussen de twee vitamines. Als u niet voldoende vitamine B12 in uw dieet krijgt, kunnen symptomen zijn vermoeidheid, zwakte, verlies van eetlust, gewichtsverlies en constipatie, naast de neurologische symptomen. U kunt ook depressie, verwarring of problemen met uw geheugen ervaren als uw vitamine B12-waarden laag zijn. Hoewel u ook vermoeidheid kunt ervaren met onvoldoende inname van foliumzuur, kunnen extra tekortsymptomen hartkloppingen, prikkelbaarheid en kortademigheid zijn. Foliumzuurgebrek kan ook veranderingen in uw haar en huid veroorzaken, evenals verkleuring van de vingernagel.
Bloedarmoede
Als u niet genoeg vitamine B12 of foliumzuur krijgt, kan megaloblastaire bloedarmoede optreden, wat betekent dat uw lichaam abnormaal grote rode bloedcellen aanmaakt. Er is echter een extra bloedarmoede die alleen wordt geassocieerd met vitamine B12, bekend als pernicieuze anemie, wat een bloedarmoede is die wordt veroorzaakt door een gebrek aan intrinsieke factor. Omdat je vitamine B12 niet uit voedsel kunt opnemen zonder intrinsieke factor, zijn vitamine B12 pillen of shots de enige behandeling voor pernicieuze anemie.
