Japanse Jiu-Jitsu was een van de eerste vechtsporten die tot een systeem kon worden gevormd dat kon worden beoefend en onderwezen. Het duurde lang voordat de Braziliaanse versie, die pas begin 1900 werd gevormd, door een Braziliaanse familie, de Gracies, de oude Japanse krijgskunst werd overgenomen en gemoderniseerd. Tegenwoordig wordt hun Braziliaanse versie op scholen over de hele wereld onderwezen en wordt het erkend als een van de meest effectieve vormen van zelfverdediging.
Japanse Jiu-Jitsu
De oorsprong van het Japanse Jiu-Jitsu is onduidelijk omdat het eeuwen geleden werd gevormd. Er wordt zelfs gespeculeerd dat het is ontstaan in India onder boeddhistische monniken die op zoek waren naar een manier om zichzelf vreedzaam te verdedigen.
De naam Jiu-Jitsu kan grofweg worden vertaald als de "vreedzame manier", wat betekent dat het bedoeld is om zonder wapens te worden uitgevoerd.
Militaire krijgskunst
Een andere manier van denken is echter dat de kunst is ontwikkeld voor samoeraiensoldaten die ongewapend waren tijdens een gevecht. Dat betekent dat de oorspronkelijke vorm van Jiu-Jitsu waarschijnlijk veel gewelddadiger was dan die van vandaag. In de loop der jaren is het waarschijnlijk gedistilleerd in een kunst die burgers aan sport en recreatie kon worden bijgebracht, waardoor het veel minder gevaarlijk was.
De originele versie was een mengeling van worstelen en andere technieken met blote handen die leverage en wrijving gebruikten om een tegenstander te verslaan in plaats van stoten en trappen. Ze gebruikten ook inzendingen om hun tegenstanders pijn te doen. Japanse Jiu-Jitsu was ook veel gevarieerder en complexer dan de Braziliaanse versie die vandaag wordt onderwezen.
Judo
De eerste Japanse Jiu-Jitsu-school werd gevormd in 1532 door een man genaamd Hisamori Tenenuchi. In de 19e eeuw werd in Japan een andere vorm van krijgskunst gevormd waarin Jiu-Jitsu werd opgenomen, Judo genoemd. Het werd al snel de officiële krijgskunst van Japan nadat bleek dat het effectiever was in de strijd.
Braziliaans jiu jitsu
De Japanse Jiu-Jitsu, op dat moment bekend als Judo, werd in 1914 geïntroduceerd bij de familie Gracie in Brazilië, Esia Maeda, een Judokampioen. Een van de leden van de familie Gracie, een jongen genaamd Helio, was fysiek zwak en kon niet deelnemen als een jongen. In plaats daarvan zag hij zijn broers lessen geven in de Jiu-Jitsu-sportschool van hun familie.
Op een dag kwam zijn oudere broer opdagen om les te geven en Helio stapte in om voor hem les te geven. Hij gaf goed les, omdat hij de technieken jarenlang uit de zijlijn had onthouden.
Het op de proef stellen
Daarna begon Helio zijn eigen systeem van Jiu-Jitsu te maken dat zou werken voor zijn zwakkere lichaamsbouw. Hij wijzigde de bewegingen van de originele Japanse stijl en creëerde zijn eigen stijl, die uiteindelijk de Braziliaanse Jiu-Jitsu werd genoemd.
Hij gebruikte zijn stijl om enkele van de beste vechtkunstenaars in Brazilië te verslaan. Hij daagde zelfs de Jiu-Jitsu-kampioen van Japan uit, die ongeveer 80 pond zwaarder was dan Helio, en maakte zoveel indruk op de kampioen dat hij werd uitgenodigd om les te geven in Japan.
De Braziliaanse versie van Jiu-Jitsu is veel eenvoudiger dan de Japanse versie, wat waarschijnlijk de reden is waarom het zo populair is. Door minder technieken in de techniek op te nemen, kunnen Brazilianen hun praktijk concentreren op honen en minder vaardigheden beheersen. Het is nu een competitiesport met een internationaal kampioenschap.
Gemengde vechtsporten
Braziliaans Jiu-Jitsu is ook populair gemaakt door een Amerikaanse sport genaamd Mixed Martial Arts, of MMA. In een MMA-gevecht kunnen de deelnemers trappen, stoten, knieën, ellebogen, takedowns of inzendingen gebruiken om een tegenstander te verslaan. Braziliaanse jiu-jitsu leent zich heel goed voor de sport omdat het een zeer effectieve manier is om een tegenstander te neutraliseren, hem neer te halen en te dwingen zich te onderwerpen.
Helio Gracie's zoon, Royce Gracie, was zelfs een van de eerste kampioenen in de grootste gemengde vechtsportfederatie ter wereld, de UFC. Hij won in totaal drie kampioenschappen en was een van de meest invloedrijke vechters in de sport. Hij bewees de effectiviteit van de Braziliaanse Jiu-Jitsu tegen tegenstanders met verschillende achtergronden, zoals boksen en sumoworstelen.
