Springtouw zorgt voor een intensieve training van het hele lichaam, waardoor de cardiovasculaire conditie effectief wordt verbeterd. Het heeft ook een hoge impact, waardoor de kans op het krijgen van scheenbeugels wordt vergroot. Er zijn veel oppervlakken waarop je touw kunt springen, waaronder beton, matten, gras en zand. Hoewel het aan jou is om te beslissen welke het beste is voor jouw behoeften, hebben de meeste oppervlakken voor- en nadelen.
Beton
Beton is het meest gebruikte oppervlak voor touwtjespringen. Het is solide waardoor je er gemakkelijk vanaf kunt duwen, terwijl de ruwe textuur uitstekende grip biedt en uitglijden voorkomt. Je kunt het snelst op beton springen omdat dit de beste rebound biedt. Beton is echter zeer dicht en biedt geen schokabsorptie bij het landen, waardoor uw kans op scheenspalken wordt vergroot. Asfalt is iets zachter dan beton, maar is nog steeds hard aan uw gewrichten.
Mats
Atleten, zoals boksers, springen meestal op touw op matten. Matten bieden uitstekende demping en absorberen het grootste deel van de impact bij het landen. Omdat ze niet stevig zijn zoals beton, hebben matten ook meer kracht nodig om af te duwen, wat een effectievere training voor uw kalveren oplevert. Het nadeel is dat deze vereiste voor meer kracht niet zo snel een springtempo toestaat, wat de cardiovasculaire voordelen zal verminderen.
Gras
Springtouw op gras kan veel voordelen bieden. Het gebrek aan ondersteuning en ietwat glad oppervlak zal ongebruikte spieren in de schenen en voeten trainen. Gras biedt ook een aanzienlijke schokabsorptie bij het landen. Aan de andere kant, in de ochtend en nadat het regent, zal het oppervlak glad zijn, waardoor het risico op letsel toeneemt.
Zand
Zand is een effectief oppervlak voor touwtjespringen. Ten eerste is het zacht en voldoet het aan uw landing, waardoor de slagkracht wordt verminderd. Ten tweede, het vereist een aanzienlijke hoeveelheid kracht om van af te duwen, maar verdicht zich bij het landen, zodat je in een snel tempo kunt springen. Ten derde neemt de onstabiele aard spieren op in de schenen en voeten. Ten slotte is het zacht en zal het geen schade toebrengen aan het landen of vallen, waardoor het een ideaal oppervlak is voor touwtjespringen.
