Spierzwakte kan alarmerend zijn. De kracht en het vermogen om je benen te bewegen vloeien voort uit de interactie van twee processen. Dit zijn het zenuwsignaal dat vanuit de hersenen naar de spieren wordt gestuurd en via het ruggenmerg en de intrinsieke kracht van de spier samentrekt.
Elke onderbreking in dit pad in het onderste lidmaat kan leiden tot beenzwakte. Als zodanig kan beenzwakte worden veroorzaakt door een spierziekte of een zenuwziekte.
Beroerte en spierzwakte
Plotselinge beenzwakte kan een zeer ernstig symptoom zijn, omdat het een teken kan zijn dat een persoon een beroerte heeft. Beenzwakte komt vaak voor bij beroertes, omdat veel beroertepatiënten hersenschade hebben in de gebieden die het zenuwsignaal naar de benen sturen. Deze schade resulteert in zwakte of parese , wat volledige verlamming betekent.
Soms wordt deze beenzwakte door de patiënt bij het begin van de beroerte als "zwaar" ervaren. De patiënt lijdt aan rechtszijdige beenzwakte als de beroerte aan de linkerkant is, en het tegenovergestelde is waar. Door een beroerte veroorzaakte beenzwakte wordt ook geassocieerd met zwakte van dezelfde arm.
Andere tekenen van een beroerte zijn hangende aan een kant van het gezicht, moeite om een arm op te heffen en onduidelijke of verwarde spraak. Zoek onmiddellijk medische hulp als u vermoedt dat u een beroerte heeft.
Diabetes Zenuwbeschadiging
Beenzwakte is een van de vele complicaties waaraan diabetici kunnen lijden. Soms ervaren diabetici een vorm van zenuwbeschadiging die bekend staat als perifere neuropathie . Deze zenuwbeschadiging treft meestal de onderste ledematen en veroorzaakt beenzwakte. Perifere neuropathie veroorzaakt ook gevoelloosheid. Het National Diabetes Information Clearinghouse schat dat een derde tot de helft van de mensen met diabetes perifere neuropathie heeft.
Familiale periodieke verlamming
Een klinische entiteit die bekend staat als familiale periodieke verlamming kan beenzwakte veroorzaken. Merck Manual beschrijft familiale periodieke verlamming als een zeldzame erfelijke aandoening die ervoor zorgt dat patiënten episodes van ernstige ledematenzwakte ervaren die spontaan oplossen.
Familiale periodieke verlamming wordt geclassificeerd op basis van de relatie met de hoeveelheid kalium in het bloed van de patiënt tijdens de symptomen. Er zal een behandelplan voor de patiënt worden opgesteld op basis van of ze normale, lage of hoge kaliumspiegels in haar bloed heeft tijdens de aflevering.
Zenuwcel degeneratie
Motorneuronziekte is een groep aandoeningen waarbij de zenuwcellen die vrijwillige bewegingen regelen degenereren en afsterven. Bij sommige typen, zoals primaire laterale sclerose (PLS), sterven de zenuwcellen die verantwoordelijk zijn voor beweging in de hersenen.
PLS is een progressieve ziekte van onbekende oorzaak, waarbij specifieke schade optreedt in de zenuwcellen die de beweging van de spieren van het been, de romp en de bovenste ledematen regelen. De zwakte ontwikkelt zich meestal in die volgorde.
Spieratrofie en verspilling
Spierverspilling, medisch bekend als spieratrofie , kan ook een oorzaak zijn van beenzwakte. Een voorbeeld hiervan is de zwakte die een fractuurpatiënt ervaart na langdurig niet-gebruiken van haar been in het gipsverband. Dit type zwakte kan gemakkelijk worden overwonnen met krachttraining en revalidatie.
