Alle levende organismen zijn samengesteld uit eiwitten, dat zijn ketens van specifieke groepen aminozuren die met elkaar zijn verbonden door chemische bindingen. Eiwitsynthese begint in de cellen waar eiwitten alle biologische processen uitvoeren die het leven ondersteunen. Aminozuren, ook wel de bouwstenen van eiwitten genoemd, vallen in drie categorieën: essentiële aminozuren die het lichaam niet kan maken en niet-essentiële en voorwaardelijke aminozuren die het lichaam kan synthetiseren. Volgens de Universiteit van Arizona is eiwitproductie zo belangrijk om te overleven, als een voldoende hoeveelheid van slechts één essentieel aminozuur niet uit voedsel wordt verkregen, neemt het lichaam dat aminozuur uit spierweefsel en andere eiwitbronnen in het lichaam.
Eiwitproductie
Bloed bevat een constante toevoer van aminozuurchemicaliën om de continue behoefte van het lichaam aan eiwitten te vervullen. Instructies voor het maken van eiwitmoleculen zijn gecodeerd in het DNA van genen. Eenvoudig uitgelegd, vindt eiwitproductie plaats in een cel wanneer DNA-moleculen de genetische code voor het assembleren van aminozuren overdragen aan andere moleculen - RNA en ribosomen. Na het lezen van de informatie begint de constructie met specifieke aminozuren die in de juiste volgorde zijn gerangschikt om elk eiwitmolecuul op te bouwen volgens de functie die het zal dienen.
Essentiële aminozuren
De negen essentiële aminozuren omvatten histidine, isoleucine, leucine, lysine, methionine, fenylalanine, threonine, tryptofaan en valine. Fenylalanine produceert tyrosine, een niet-essentieel aminozuur. Het lichaam kan geen essentiële aminozuren produceren; ze worden verkregen uit de metabolische bijproducten van eiwitvertering. De beste voedingsbronnen voor aminozuren zijn op dieren gebaseerde eiwitten, zoals vlees, eieren of zuivelproducten, omdat ze alle essentiële aminozuren bevatten. Aminozuren zijn ook te vinden in plantaardig voedsel, waaronder groenten, bonen, granen, noten en zaden. Plantaardige bronnen moeten echter worden gecombineerd omdat ze niet alle essentiële aminozuren bevatten. Een voorbeeld is rijst en bonen, die in combinatie een compleet eiwit vormen.
Niet-essentiële aminozuren
Naast aminozuren afkomstig van het eiwitmetabolisme, worden chemicaliën in het lichaam gebruikt om niet-essentiële aminozuren te produceren. Niet-essentiële aminozuren omvatten alanine, asparagine, asparaginezuur en glutaminezuur.
Voorwaardelijke aminozuren
Het lichaam produceert ook voorwaardelijke niet-essentiële aminozuren. De aminozuren in deze groep zijn alleen nodig wanneer het lichaam ziek of gestrest wordt, volgens Drexel University College of Medicine. Voorwaardelijke aminozuren omvatten arginine, cysteïne, glutamine, tyrosine, glycine, ornithine, proline en serine.
Functies van eiwitten
Eiwitten spelen een belangrijke rol in bijna alle cellulaire functies. Antilichaamproteïnen bieden immuunbescherming. De eiwitten actine en myosine ondersteunen de beweging en samentrekking van spieren, inclusief de hartspier, volgens het Imperial College London, National Heart en Lung Institute. Eiwitdragers helpen bij het transport van moleculen, zoals hemoglobine in het bloed, die zuurstof aan weefsels door het hele lichaam levert. Eiwit speelt ook een rol bij botgroei en het herstellen van weefsels, zoals spieren. Ligamenten, organen, klieren, nagels en haar zijn gemaakt van eiwitten. Enzymen zijn eiwitmoleculen die dienen als katalysator bij de spijsvertering en vitale functies. Sommige hormonen zijn eiwitten, zoals insuline, die de bloedsuikerspiegel reguleren. Cellen in de hypofyse produceren een eiwithormoon, dat de groei en het metabolisme regelt.
