Hardlopen, of je nu sprint, lange afstand of een combinatie, je wordt op verschillende manieren fit. Het bouwt cardiovasculaire kracht op, stemt je benen, helpt bij stressverlichting en verbrandt tot 1.000 calorieën per uur. De laatste kwaliteit maakt het bruikbaar in gewichtsverliesregimes. Sommige mensen, echter, eindigen eigenlijk met grotere konten ondanks hardlopen, een functie van hun genetische aanleg, het soort hardlopen dat ze uitvoeren en hun voeding.
Hill Running
Wanneer je bergop rent, komt je dij hoger uit dan wanneer je op een vlakke ondergrond meebeweegt, waardoor een ongewoon brede hoek met de horizontaal ontstaat. Bergop lopen vereist bovendien een grotere afzetkracht vanaf de grond dan rennen op de vlakke wegen. Als gevolg hiervan roep je je gluteale spieren op, een set van drie grote, gepaarde spieren in je kont, in een veel grotere mate dan je normaal doet, vooral wanneer je herhaalt sprint een korte, steile heuvel op in tegenstelling tot langzamer, langer loopt over heuvelachtig terrein. Het resultaat kan een meer uitgesproken achterkant zijn.
Sprinten
Sprinten is kinetisch vergelijkbaar met hardlopen in de bergen, omdat het een zeer sterke push-off vereist en de knieën hoger opstijgen dan tijdens joggen of zelfs snel rennen op afstand. Elite sprintatleten hebben vaak bubbeluiteinden. Volgens de lichaamsgerichte website Taille, heupen en dijen is het uitvoeren van herhaalde sprints met startblokken de beste manier om de gluteale spieren op te bouwen.
Calorische overcompensatie
Sommige mensen die specifiek gaan hardlopen om af te vallen, komen uiteindelijk aan in gewichtstoename, en de heupen en billen zijn de gebruikelijke plaats van deze winst, vooral bij vrouwen. Mensen die beginnen te rennen om te trimmen, kunnen al te veel eten, en sommigen geloven ten onrechte dat ze kunnen eten wat ze willen, omdat ze nu zwaar trainen. Voor de meeste mensen verbrandt hardlopen minder dan 100 calorieën per mijl, dus zelfs als je drie mijl per dag loopt, kun je alleen de discretionaire calorieën in een extra bagel gebruiken. Volg uw voedselinname zorgvuldig nadat u begint te rennen om het bubble-butt-fenomeen te voorkomen.
alternatieven
Als je de bubbelkont wilt voorkomen die paradoxaal genoeg bij sommige mensen verschijnt nadat ze zijn gaan rennen, concentreer je dan op lange, gemakkelijke kilometers in plaats van op korte, intense uitbarstingen van snelheid. Lange afstand hardlopen met een gemiddelde intensiteit van 60 tot 80 procent van je maximale hartslag verbrandt veel vet zonder het anabole of spieropbouwende effect veroorzaakt door werk met een hogere intensiteit. Het is ook nuttig om ervoor te zorgen dat u meer calorieën verbrandt dan u eet; het bijhouden van een voedingsdagboek kan hierbij helpen.
