De gouden tint en de milde smaak van klaverhoning maken het zeer aantrekkelijk en nuttig als zoetstof voor alles, van je ochtendkoffie tot een fruit- en groentesmoothie. Honing wordt al lang gevierd om zijn medicinale effecten, inclusief zijn antibacteriële en antimicrobiële eigenschappen. Honing kan ook een veiligere bron van fructose zijn dan andere geraffineerde koolhydraten. Honing is echter nog steeds suiker en is niet goed voor je gezondheid wanneer het teveel wordt geconsumeerd.
Clover Honey Basics
De meest voorkomende soort honing die in de VS wordt geproduceerd, wordt klaverhoning gemaakt door bijen die zich hoofdzakelijk voeden met de nectar van de klaverplant. Per eetlepel levert honing ongeveer 64 calorieën, waarvan de meeste afkomstig zijn van suikers. Honing bevat een kleine hoeveelheid eiwitten en andere voedingsstoffen, waaronder ijzer, kalium en sommige B-vitamines. Het bevat ook verschillende niveaus van antioxidanten, plantaardige stoffen met ziektebestrijdende eigenschappen. Het voedingsprofiel van klaverhoning is echter zeer variabel, afhankelijk van of de bijen zich voeden met andere soorten planten, of de honing is verwerkt en hoe lang deze is bewaard. Volgens een studie gepubliceerd in februari 2004 in "Journal of Food Science" had het verwarmen van klaverhoning tijdens de verwerking geen significante invloed op het antioxidantgehalte, maar zes maanden opslag verminderde de antioxidantcapaciteit met 30 procent.
Antibacteriële effecten van honing
Veel wetenschappelijke studies ondersteunen de werkzaamheid van honing bij het bestrijden van bacteriën, vergelijkbaar met antibiotica, volgens een onderzoeksartikel gepubliceerd in 2011 in "Biotechnology Research International." In een ander onderzoek dat in april 2011 werd gepubliceerd in "Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine", bleek klaverhoning effectief te zijn tegen verschillende pathogenen van patiënten met brandwonden bij verdunningen van slechts 3, 6 tot 0, 7 procent. Volgens de auteurs van het artikel "Biotechnology Research International" uit 2011, vertonen zowel ruwe als bewerkte honing remmende effecten tegen ziekteverwekkers.
Een veilige zoetstof?
Dierstudies hebben aangetoond dat een dieet met veel fructose een toxisch effect heeft op ratten. Honing bestaat uit fructose en glucose, met iets meer fructose dan glucose. In een studie gepubliceerd in "The Journal of Nutrition" in 2002, voedden onderzoekers ratten een high-fructose dieet van honing of geraffineerde fructose. Na twee weken ontdekten onderzoekers dat het geraffineerde fructosedieet zowel triglyceriden als ontstekingsmarkers meer verhoogde dan het honingdieet. Het geraffineerde fructosedieet verlaagde ook de bloedspiegels van vitamine E, een belangrijke antioxidant, maar het honingdieet niet.
Hoeveel is genoeg?
Hoewel honing voordelen kan bieden, net als bij andere suikers, kan te veel ervan in je dieet leiden tot obesitas, diabetes en hartaandoeningen. Een beetje klaverhoning die wordt gebruikt om voedsel te zoeten is OK, maar volg de aanbevelingen van de American Heart Association, die vrouwen adviseren om hun inname van toegevoegde suikers, waaronder honing, te beperken tot niet meer dan 100 calorieën per dag, terwijl mannen dat niet zouden moeten hebben meer dan 150 calorieën uit toegevoegde suikers. Dat is ongeveer 1 1/2 en 2 2/3 eetlepels honing, respectievelijk, per dag.
