Springen is een onderdeel van tal van atletische evenementen. Al tientallen jaren proberen atleten hun vermogen om hoger te springen te verbeteren. Deze inspanningen omvatten het dragen van grappige schoenen, gewichtheffen en touwtjespringen. Kalfverhogingen alleen kunnen het springvermogen positief beïnvloeden, maar een veelzijdige aanpak voor het verbeteren van uw verticale sprong levert betere resultaten op.
De kunst van het springen
Springen maakt gebruik van elke spier in het onderlichaam van een individu. De vier grootste spierfactoren die bij het springen betrokken zijn, zijn de kracht van de gastrocnemius en soleus of kuiten, quadriceps, gluteus maximus en de kernspieren. Wanneer een atleet springt, vormt elk van deze vier spiergroepen een ketting verbonden met de grond. Als een bepaalde schakel in deze ketting zwak is, kan de atleet niet erg hoog springen. Daarom is het belangrijk om elke spiergroep te trainen om de zwakste schakel te vinden.
Het kalf heft op
Kuitverhogingen zijn een belangrijk onderdeel van het verhogen van de verticale sprong, maar ze zijn niet de wonderbaarlijke remedie. Menselijke kuitspieren zijn extreem sterk. Ze dragen ons dagelijks rond. Gebruik bij krachttraining voldoende gewicht om overbelasting te bieden. De spieren moeten vermoeid zijn door de tiende herhaling. Wanneer kalfverhogingen worden uitgevoerd die met gewicht op de schouder van het individu staan, produceert de gastrocnemius het grootste deel van de kracht. Volgens het "Joint Structure and Function" -papier zorgen kuitverhogingen uitgevoerd op een zittende kuitverhogingsmachine ervoor dat de gastrocnemius een mechanisch nadeel heeft dat ertoe leidt dat de soleus het grootste deel van de kracht produceert. Voer het kalf uit, zowel staand als zittend om beide spieren die het kalf vormen te richten.
plyometrics
Plyometrics oefening omvat herhaaldelijk snel strekken en samentrekken van spieren door te springen en terug te kaatsen om spierkracht te vergroten. Dit concept omvat specificiteit van training. Kort gezegd stelt dit concept dat als je hoger wilt springen, je moet trainen door te springen. Het American College of Sports Medicine stelt dat "explosieve training door training een grotere verscheidenheid aan atletische prestatievariabelen lijkt te vergroten dan traditionele zware training." Voorbeelden van plyometrics zijn boxsprongen, gewicht en ongewogen verticale sprongen, springtouw en kikkersprongen.
Gewichtsverlies
De ongelukkige waarheid is dat mensen met overgewicht niet hoog kunnen springen. De reden ligt voor de hand: er is meer gewicht om van de grond te stuwen. Gewichtsverlies, met name lichaamsvet, kan een cruciaal onderdeel zijn van het bereiken van het vermogen om hoog te springen. Raadpleeg een fysiotherapeut, personal trainer of diëtist in uw omgeving voor meer hulp bij gewichtsverlies.
Conclusie
Kuitverhogingen kunnen het vermogen om hoger te springen verbeteren, maar ze moeten worden gecombineerd met andere oefeningen. Krachttraining moet worden uitgevoerd, niet alleen op de kuiten, maar ook op de quadriceps, gluteus maximus en kern. Neem ook plyometrische training op in de training om de spieren specifiek te trainen om te springen. Vergeet ten slotte niet de hoogte van de verticale sprong vóór de training te meten om de voortgang bij te houden.
