Ultraviolet (UV) licht is een vorm van straling die werkt als een mutageen, een middel dat mutaties in DNA veroorzaakt. Blootstelling aan ultraviolet licht veroorzaakt chemische veranderingen die de vorm van uw DNA veranderen, en het proces dat de vorm van DNA corrigeert, kan ook veranderingen in de DNA-code veroorzaken. Zonlicht is een sterke bron van UV-licht en kan het DNA in de oppervlaktelaag van uw huid beschadigen na herhaalde of langdurige blootstelling, waardoor uw risico op huidkanker toeneemt.
Absorptie
Ultraviolet licht is straling in golflengten van 200 tot 300 nm (nanometer) die wordt aangetroffen in natuurlijk zonlicht, zonlampen en zonnebanken. DNA zuigt UV-licht aan als een spons omdat het meest intense deel van het absorptiespectrum van DNA (golflengtes van 250 tot 260 nm) de piekenergie-emissie van UV-licht (240 tot 280 nm) aanvult. Vanwege de UV-component van zonlicht is UV-licht de meest voorkomende bron van DNA-schadelijke straling. Gelukkig is UV-licht een zwakke vorm van straling en dringt het niet voorbij de oppervlaktecellen van uw huid door.
Vervorming
DNA is een dubbelstrengs molecuul, vergelijkbaar met een ladder die om zijn sporten is gedraaid. Elke streng aan de zijkant van de ladder bestaat uit strengen van chemische letters die deoxyribonuclease-basen worden genoemd en die de "sporten" vormen door zich te binden aan een partner op de tegenoverliggende streng. De basen in de dubbele DNA-streng paren altijd met dezelfde partners op de tegenovergestelde streng: een thymine met een adenosine en een cytosine met een guanine. Cytosine en thymine worden pyrimidine-basen genoemd.
Blootstelling aan UV-licht kan ervoor zorgen dat twee pyrimidine-basen naast elkaar op dezelfde streng aan elkaar binden, in plaats van aan hun partner op de tegenoverliggende streng te binden. Die chemische glitch wordt een pyrimidinedimeer genoemd en het produceert een bobbel in DNA waar het ook voorkomt. Als u slechts een paar uur in de zon zit, kunnen zich duizenden pyrimidinedimeren in uw DNA vormen, waardoor duizenden uitstulpingen langs uw DNA-strengen ontstaan.
mutaties
Je cellen kunnen niet voorbij lezen of de uitstulpingen in DNA kopiëren. Een cellulair proces genaamd excisieherstel zal de uitstulping repareren zodat het DNA eiwitten kan maken en zichzelf kan kopiëren, maar het proces is gebrekkig. Eén base van de pyrimidine-dimeer wordt uit de streng geknipt en een nieuwe base wordt vervangen. De vervangende base wordt echter willekeurig ingebracht en er is slechts een kans van 1 op 4 dat deze hetzelfde is als de base die was verwijderd. Het excisieherstelproces introduceert DNA-mutaties en elke mutatie verhoogt uw risico op het ontwikkelen van huidkanker.