In de afgelopen jaren zijn honing en kaneel sterren geworden op het gebied van complementaire geneeskunde. Beide zijn geruchten om te genezen of op zijn minst helpen bij het behandelen van allerlei kwalen, waaronder diabetes. Hoewel zowel honing als kaneel eigenschappen hebben die de gezondheid ten goede kunnen komen, is hun bruikbaarheid bij het beheersen van diabetes discutabel. Volgens de American Diabetes Association (ADA) ondersteunt het beschikbare bewijs niet het gebruik van kaneel of honing als middel om de bloedsuikerspiegel te verbeteren. Meer menselijk onderzoek is nodig om te begrijpen of deze items een toekomstige rol spelen bij diabetesmanagement.
Honing en dieronderzoek
Diabetes is een langdurige aandoening die verhoogde bloedglucosewaarden veroorzaakt, dus het kan contra-intuïtief lijken om dit koolhydraatrijke voedsel te koppelen aan verbeterde diabetescontrole. Er is echter voorlopig onderzoek dat suggereert dat honing de bloedsuikerspiegel kan verbeteren. Toen ratten met diabetes zowel honing als een van de twee diabetesgeneesmiddelen kregen - metformine of glibenclamide - verbeterden hun bloedglucosespiegels meer dan die welke alleen de medicatie kregen, volgens een studie gepubliceerd in het "International Journal of Biological Sciences" van maart 2011. De auteurs veronderstellen dat het hoge fructosegehalte van honing - een eenvoudige suiker met een neutraal effect op de bloedglucose - een van de redenen kan zijn voor de genoemde voordelen. Van belang is dat het onbekend is of mensen die honing uit de Verenigde Staten eten een voordeel hebben dat ze glucose verlagen, omdat deze rattenstudie tualang of wilde regenwoudhoning gebruikte, die een hoger fructosegehalte heeft dan Amerikaanse honing.
Honing en menselijk onderzoek
Voor mensen met diabetes is honing een bekende bron van koolhydraten en kan het de bloedsuikerspiegel verhogen. Maar het beperkte menselijke onderzoek naar de controle van honing en bloedglucose levert gemengde resultaten op. Een overzichtsartikel gepubliceerd in het "Journal of Diabetes and Metabolic Disorders" van januari 2014 beoordeelde een studie waaruit bleek dat de bloedglucose verbeterd was toen honing werd toegevoegd aan de voeding van jongeren met diabetes type 1. Maar het artikel beoordeelde ook een ander kortlopend onderzoek bij volwassenen met diabetes type 2 (T2DM) waarin toegevoegde honing de A1c-waarden verslechterde, een maat voor het gemiddelde van de bloedglucosecontrole. Het is onduidelijk of de onderzoeksopzet of bron van honing de resultaten heeft beïnvloed. Aanvullend onderzoek is nodig om te verduidelijken welke rol honing kan spelen bij het behandelen van diabetes.
Kaneel Voordelen
Interesse in kaneel als een therapie voor T2DM komt voort uit bewijs dat het cholesterolprofielen kan verbeteren en de bloedsuikerspiegel kan verlagen. Een specerij gewonnen uit de binnenste bast van groenblijvende bomen, de meest voorkomende soorten kaneel zijn cassia kaneel of Cinnamomum aromaticum en Ceylon kaneel of Cinnamomum zeylanicum. Hoewel de gezondheidsvoordelen van beide soorten kaneel zijn bestudeerd, is cassia-kaneel de meest voorkomende die in de Verenigde Staten wordt verkocht. Een van de actieve ingrediënten van cinnamon is cinnamaldehyde, waarvan wordt aangenomen dat het de werking van insuline in het lichaam verbetert. Een ander actief ingrediënt, methylhydroxychalcon, dat het lichaam kan helpen glucose te metaboliseren, kan ook bijdragen aan de glucoseverlagende effecten van cinnamon.
Kaneel onderzoek
De rol van kaneel bij diabetes is besproken vanwege gemengde onderzoeksresultaten. Een overzicht van gepoold onderzoek met 543 proefpersonen gepubliceerd in de "Annals of Family Medicine" van september 2013 concludeerde dat consumptie van kaneel werd geassocieerd met verbeterde nuchtere bloedglucose en verbeterde cholesterol- en triglycerideniveaus in het bloed. De beoordeling vond echter geen significante verlaging van de A1C-niveaus - een belangrijke maat voor glucosecontrole gedurende een periode van 2 tot 3 maanden. De studie merkte op dat de huidige beschikbare informatie niet voldoende is om kaneel aan te bevelen als onderdeel van een systematisch behandelplan, deels omdat het ontbreken van productienormen en kwaliteitscontrole een obstakel is voor onderzoek naar kaneel.
ADA-aanbevelingen
Een eetlepel honing bevat ongeveer 15 gram koolhydraten, wat ongeveer hetzelfde is als 1 sneetje brood of een klein vers fruit. Hoewel deze hoeveelheid honing een effectieve behandeling is voor de meeste afleveringen van een lage bloedsuikerspiegel, beveelt ADA aan dat natuurlijke zoetstoffen zoals honing worden vermeden of in het dieet worden verwerkt, net als andere koolhydraten. Een diëtist kan koolhydraatdoelen en voorlichting geven over hoe koolhydraatvoedsel in een maaltijdplan kan worden verwerkt. Kaneel kan vrij worden gebruikt als specerij in een diabetesmaaltijdplan, maar vanwege het gebrek aan sterk bewijs van de voordelen van cinnamon, adviseert ADA momenteel geen kaneelsupplementen voor mensen met diabetes.
Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen
De potentiële rol van voedingssupplementen bij de behandeling van diabetes is het onderwerp van voortdurend onderzoek. Vanaf 2016 beveelt ADA geen voedingssupplementen aan voor verbetering van de bloedglucosecontrole vanwege onvoldoende bewijs om de effectiviteit te bewijzen. Hoewel de enige bekende bijwerking van honing een potentiële verhoging van de bloedglucosespiegel is, kunnen grote doses kaneel de levertoxiciteit veroorzaken, het risico op bloedingen verhogen en bijwerkingen veroorzaken bij mensen die bloedverdunnende medicijnen of cholesterolverlagende medicijnen gebruiken, volgens naar de recensie in "Annals of Family Medicine." Iedereen die van plan is om grote doses of kaneelsupplementen te nemen, moet deze plannen met een arts bespreken, omdat aanpassingen in diabetesmedicatie nodig kunnen zijn. Ook moet iedereen met diabetes niet stoppen met voorgeschreven medicijnen zonder eerst een arts te raadplegen.
