Droge mond, formeel bekend als xerostomia, is een aandoening die optreedt wanneer u onvoldoende speeksel produceert om uw mond vochtig te houden. U kunt om een aantal redenen een droge mond ontwikkelen. De aandoening is echter geen typisch teken of symptoom van lage kalium- of natriumgehaltes.
Droge mond Oorzaken
Iedereen kan een droge mond ontwikkelen tijdens periodes van stress, nervositeit of andere emotionele overstuur, volgens het National Institute of Dental and Craniofacial Research. Als u echter regelmatig een droge mond heeft, kan uw aandoening voortkomen uit extra externe factoren. Bekende mogelijke oorzaken van aanhoudende droge mond omvatten het gebruik van medicijnen zoals antidepressiva of antihypertensiva, tabaksgebruik, zenuwbeschadiging in uw hoofd of nek en de effecten van chemotherapie of bestralingstherapie. Veroudering kan ook een droge mond veroorzaken in combinatie met andere risicofactoren. Bovendien kan een droge mond een symptoom zijn van ernstige gezondheidsproblemen zoals diabetes, angststoornissen, de ziekte van Parkinson, depressie, het syndroom van Sjogren of HIV / AIDS.
Lage kaliumsymptomen
U hebt kalium in uw systeem nodig om de normale functie in bepaalde cellen te handhaven, waaronder die in uw spieren en zenuwstelsel. Laag kalium, formeel bekend als hypokaliëmie, treedt op wanneer uw bloedspiegels van dit mineraal onder 3, 5 mEq / L dalen. Als uw niveaus iets lager zijn dan normaal, ondervindt u mogelijk geen gerelateerde symptomen. Grotere druppels in uw kaliumspiegels kunnen echter symptomen veroorzaken zoals vermoeidheid, constipatie, spierspasmen, spierzwakte, onregelmatige hartritmes, abnormale afbraak van uw spierweefsels en verlamming.
Lage natriumsymptomen
U hebt natrium in uw systeem nodig om de bloeddruk en een normaal evenwicht van lichaamsvloeistoffen te behouden, evenals een normale functie in uw zenuwen en spieren. Laag natriumgehalte, formeel bekend als hyponatriëmie, wanneer uw natriumgehalte daalt ten opzichte van het watergehalte van uw lichaam. In sommige gevallen verklaart feitelijk natriumverlies deze onbalans. In andere gevallen stijgen de waterniveaus ten opzichte van natriumniveaus. Bekende mogelijke symptomen van hyponatriëmie zijn misselijkheid, braken, spierspasmen, spierzwakte, vermoeidheid, prikkelbaarheid, hoofdpijn, verlies van eetlust, convulsies, verwardheid, hallucinaties, verminderd bewustzijn en coma.
