Tinnitus is een symptoom dat wordt veroorzaakt door verschillende binnenooraandoeningen en wordt gezien als een constant "rinkelend" of "suizend" geluid in het oor. Andere symptomen worden meestal geassocieerd met tinnitus, zoals duizeligheid, gehoorverlies, nystagmus van de ogen en gevoeligheid voor geluid. Tekorten aan sommige vitamines zijn gekoppeld aan tinnitus en de bijbehorende symptomen. Tinnitus kan wijzen op een ernstige ziekte, dus het is belangrijk om door een arts te worden geëvalueerd voordat een aanvullend regime wordt gestart.
Oorzaken van Tinnitus
Volgens de 'Professional Guide to Diseases' schat de medische gemeenschap dat 85 procent van de oorzaken van tinnitus onbekend of idiopathisch is. Sommige geïdentificeerde oorzaken zijn onder andere allergieën, hoge bloeddruk, bijwerkingen van tandheelkundig werk, alcoholgebruik, nekletsels, hersenschudding en tumoren. Het is echter aangetoond dat ondervoeding en vitaminetekorten verminderd gehoor en oorsuizen veroorzaken, zoals geciteerd in "Human Biochemistry and Disease." Gebrek aan vitamines B-12, D en E zijn de typische boosdoeners als het gaat om voedingsfactoren.
Vitamine b12
Vitamine B12 of cobalamine is onder andere vereist voor het metabolisme, de productie van rode bloedcellen en het behoud van het centrale zenuwstelsel. Van bijzonder belang voor tinnitus is dat B12 nodig is om myeline te produceren, de beschermende en isolerende omhulling rond de zenuwen. Gebrek aan B-12 zorgt ervoor dat de communicatie tussen zenuwen verslechtert, wat leidt tot verminderde hogere hersenfuncties, gevoelloosheid en tintelingen in de ledematen en tinnitus, onder andere symptomen. Een Israëlische studie gepubliceerd in een 1993 editie van het "American Journal of Otolaryngology" vond dat tinnitus geassocieerd is met vitamine B12-tekort en dat patiënten verbeterden met B-12 aanvullende therapie. Een vitamine B12-gehalte van minder dan 200 picogram per milliliter bloed is indicatief voor een tekort, hoewel het tot vijf jaar kan duren voordat de symptomen zich ontwikkelen omdat het in het lichaam is opgeslagen.
Vitamine D
Vitamine D-tekort wordt normaal gesproken geassocieerd met verzachtende botten en verminderde immuniteit, maar te weinig kan de calciumabsorptie verminderen, wat kan leiden tot disfunctie van het binnenoor, waaronder gehoorverlies, tinnitus of duizeligheid, volgens "Biochemische, fysiologische en moleculaire aspecten van menselijke voeding. " Calcium is essentieel voor spiercontractie en tonus, en het gebrek daaraan beïnvloedt de acties van de tensor tympani en stapedius-spieren van het middenoor, wat leidt tot tinnitus en gehoorverlies. De serumconcentratie van calcidiol is de beste maat voor de vitamine D-status en niveaus onder 37, 5 nanomol per liter worden als onvoldoende beschouwd.
Vitamine E
Vitamine E is een krachtige antioxidant die vrije radicalen elimineert die weefselschade veroorzaken, vooral in bloedvaten. De kleine bloedvaten die het binnenoor voeden zijn bijzonder kwetsbaar voor schade door vrije radicalen en oxidatie. Een tekort aan vitamine E kan leiden tot tinnitus als de kleine bloedvaten van het binnenoor of de omgeving worden geblokkeerd of gescheurd, volgens "The Vitamins." In feite treedt een soort beroerte op als gevolg van een embolie of een bloeding, wat leidt tot verminderd gehoor en chronische tinnitus. De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid vitamine E varieert van ongeveer 22 IE tot 28 IE voor volwassenen, hoewel een groeiend aantal onderzoeken aangeeft dat ten minste 400 IE per dag geschikter is, zoals geciteerd in "Nutrition and Public Health".
