Soorten biologische macromoleculen

Inhoudsopgave:

Anonim

Wanneer kleine organische moleculen aan elkaar binden, vormen ze grotere moleculen die biologische macromoleculen worden genoemd. Biologische macromoleculen vallen in vier categorieën: koolhydraten, eiwitten, lipiden en nucleïnezuren. Je lichaam gebruikt koolhydraten, lipiden en eiwitten voor energie. Het enige biologische macromolecuul dat niet voor energie wordt gebruikt, is nucleïnezuur. Nucleïnezuren houden uw genetische code vast en transcriberen.

Een vrouw kijkt door een microscoop. Credit: 21597185 / iStock / Getty Images

Eiwit

Isoleer elke cel in het menselijk lichaam en je zult een eiwit vinden. Het menselijk lichaam produceert 100.000 verschillende eiwitten, volgens Dr. Harvey Simon, redacteur van Harvard Men's Health Watch. Kleine organische moleculen, aminozuren genoemd, binden aan elkaar om het biologische macromolecule-eiwit te vormen. Eiwit is de bouwsteen van haar, bloedcellen, spieren en enzymen. Als je meer eiwitten consumeert dan je lichaam nodig heeft, wordt het omgezet in vet. Mensen gebruiken eiwitten als een laatste redmiddel energiereserve.

koolhydraten

Alle suikers behoren tot een groep biologische macromoleculen die bekend staan ​​als koolhydraten. Koolhydraatmoleculen bevatten koolstof, waterstof en zuurstof. Deze elementen vormen samen een suikermolecule. De aard van een koolhydraat hangt af van het aantal aan elkaar gebonden suikermoleculen en de oriëntatie van de koolstof-, waterstof- en zuurstofatomen. Mensen gebruiken koolhydraten als de eerste energiebron. Wanneer je overtollige koolhydraten consumeert, zet de lever wat om in vet en slaat een deel op als het glycogeen van de lange-keten suikermolecule. Het menselijk lichaam gebruikt geen andere energiebron totdat de glycogeenreserves opraken.

Lipids

Onderschat de kracht van vet niet omdat je lichaam het nodig heeft om te gedijen. Biologische macromoleculen, lipiden genoemd, zijn er in twee vormen, triglyceriden en fosfolipiden. Triglyceride, ook wel vet genoemd, fungeert als energieopslagmedium voor het menselijk lichaam. Vet speelt een belangrijke rol bij vitamine-absorptie, bloedstolling, regulatie van ontstekingen en hersenontwikkeling. Nadat de energie uit koolhydraten laag is, verbrandt je lichaam vet als secundaire energiebron. Fosfolipiden vormen uw celmembraan en voorkomen dat ongewenste items de cel binnendringen. Triglyceride en fosfolipiden bevatten glycerol- en vetzuurketens. Vetmoleculen verschillen van fosfolipiden doordat vetten geen fosfaatgroep bevatten.

Nucleïnezuur

Het biologische macromolecule-nucleïnezuur komt in twee vormen voor: deoxyribonucleïnezuur of DNA en ribonucleïnezuur, algemeen bekend als RNA. DNA bevat de blauwdruk voor uw genetische code. RNA leest de blauwdruk op DNA en produceert eiwitten op basis van de genetische code. Hoewel je alleen DNA in een cel vindt, bestaat er buiten de cel enig RNA. Het RNA buiten de cel produceert eiwitten. Het menselijk lichaam gebruikt geen nucleïnezuur voor energie.

Soorten biologische macromoleculen