Oesters zijn een soort schelpdieren die behoren tot de familie van tweekleppige weekdieren, waaronder ook mosselen, kokkels en sint-jakobsschelpen. Ze kunnen eetbaar zijn en rauw of gekookt worden geconsumeerd en zijn vaak ingrediënten in soepen en sauzen. Oesters zijn niet alleen een goede bron van ijzer, vitamine B12 en selenium, maar ook een zeer rijke bron van mineraal zink. Zink is een essentieel sporenelement dat door het lichaam wordt vereist, maar alleen in kleine hoeveelheden.
Zinkgehalte in oesters
Oesters kunnen op verschillende manieren worden bereid en geconsumeerd en kunnen worden gekweekt of wild uit de oceaan. Al deze factoren beïnvloeden het zinkgehalte in oesters en alle genoemde percentages dagelijkse zinkwaarden zijn gebaseerd op een dieet van 2000 calorieën en 3 oz. van oesters. Gekookte oesters uit de Stille Oceaan bevatten 188 procent dagelijkse waarde van zink en rauwe oesters uit de regio bevatten 94 procent dagelijkse waarde, volgens Calorie Lab. Oosterse boerderij-oesters bevatten 214 procent dagelijkse waarde van zink wanneer rauw en 255 procent dagelijkse waarde wanneer gekookt in droge hitte. Wilde oosterse oesters gekookt in vochtige hitte bevatten 1.029 procent dagelijkse waarde van zink en 417 procent wanneer gekookt in droge hitte. Ten slotte bevatten oosterse ingeblikte oesters 515 procent dagelijkse waarde en oosterse gepaneerde en gefrituurde oesters bevatten 493 procent dagelijkse waarde zink.
Functies van zink
Zink dient een aantal belangrijke functies in het lichaam. Het neemt deel aan het cellulaire metabolisme en is vereist voor de productie en activiteit van veel enzymen en eiwitten. Het is vereist voor een goede groei en ontwikkeling van de foetus evenals tijdens de adolescentie, volgens het Bureau van voedingssupplementen. Zink ondersteunt een gezond immuunsysteem en is nodig voor het reuk- en smaakgevoel. Voldoende zinkinname kan ook de progressie van de oogziekte vertragen, bekend als leeftijdsgebonden maculaire degeneratie, volgens Harvard Health Publications.
Aanbevolen dagelijkse hoeveelheid
Het Institute of Medicine beveelt 11 mg zink per dag aan voor mannen van 14 jaar en ouder en 8 mg voor die leeftijden 9 tot 13. Vrouwen moeten 8 mg zink per dag consumeren en zwangere en zogende vrouwen tussen 11 en 13 mg per dag. Zuigelingen hebben 2 mg tot 3 mg per dag nodig en kinderen van 1 tot 8 jaar hebben 3 mg tot 5 mg zink per dag nodig. Harvard Health Publications stelt dat vegetariërs minder zink in hun voeding opnemen en het dubbele van de aanbevolen dagelijkse aanbevolen inname zouden moeten consumeren. De bovengrensopname van zink zou 40 mg per dag niet moeten overschrijden, volgens het Institute of Medicine.
Tekort
Zinkgebrek is zeldzaam in de Verenigde Staten vanwege de overvloed aan een breed scala aan voedingsmiddelen. Bepaalde populaties kunnen echter een verhoogd risico op zinkgebrek hebben. Deze groepen omvatten personen met sikkelcelziekte; vegetariërs; zwangere en zogende vrouwen; alcoholisten; en die met spijsverteringsstoornissen zoals de ziekte van Crohn, malabsorptiesyndroom en colitis ulcerosa, volgens het Office of Dietary Supplements. Zinkgebrek kan volgens de University of Maryland Medical Center leiden tot verminderde groei en ontwikkeling, verminderde eetlust en gewichtsverlies, slechte immuunfunctie en wondgenezing, huidproblemen en gebrek aan smaak en geur.
