De Olympische Spelen werden voor het eerst officieel ingehuldigd in Griekenland in 776 v.Chr. Hoewel er een beperkt aantal sporten was, namen atleten deel aan een verscheidenheid aan trainingsmethoden, van het simpelweg beoefenen van hun sport tot de legendarische Milo van Croton die elke dag een kalf ophief tot het werd een volwassen stier. Hoewel de feitelijke records van hun training enigszins beperkt zijn, hebben onderzoekers enige kennis van hoe deze vroege Griekse atleten trainden.
Opleiding
Atleten trainden over het algemeen in een specifiek gymnasium voor hun sport genaamd xystos, waar ze vaak werden gecoacht door voormalige kampioenen. Het overgrote deel van hun training bestond uit het oefenen van de vaardigheden van hun sport. Bij boksen en worstelen, die geen van beide gewichtsklassen bevatten, werd veel tijd besteed aan sparren en worstelen. In pankration, een vechtwedstrijd waarbij alleen bijten en gutsen verboden was, werd veel tijd besteed aan sparren, maar op een zachtere manier.
Niet-specifieke training
Een van de manieren waarop atleten in conditie bleven, was door het dagelijks leven. Omdat alles met de hand werd gedaan, diende de hoeveelheid fysiek werk dat een atleet naast zijn training had verricht, over het algemeen als een uitstekend conditioneringsprogramma buiten het seizoen. Veel atleten die deelnamen aan verschillende evenementen, zoals een van de vechtwedstrijden, races inclusief de strijdwagenrace of de speerwerpen, waren actieve leden van het leger en veel van hun training was strijdlustig van aard. De hoplitodromos was een voetrace waarin de wedstrijden een pantser droegen bestaande uit een helm, scheenplaten en een schild.
Training en onderwijs
Tijdens het trainen, terwijl een atleet veel tijd zou besteden aan het trainen van het lichaam, meestal door middel van lichaamsgewichtoefeningen en acrobatiek, werd ook tijd besteed aan het trainen van de geest. Een paleis of oude Griekse worstelschool, naast kamers met apparatuur zoals zware tassen, ook kamers voor onderwijs waar de jongeren de Griekse idealen werden geleerd als onderdeel van een algemene opleiding. Het concept 'geest, lichaam en geest' was niet alleen een slogan voor de oude atleten, het was een manier van leven.
Aanvullende opleiding
Elke specifieke training die atleten wilden, moest alleen worden uitgevoerd. Vanwege het gebrek aan fulltime coaching en de noodzaak om thuis te werken, renden veel atleten gewoon voor conditioneringswerk of voerden ze thuis lichaamsoefeningen uit om het werk aan te vullen dat ze vaak als soldaat deden. De slopende hoeveelheden fysieke arbeid in de loop van de dag die nodig waren, overtreffen vele conditioneringsprogramma's die tegenwoordig in gebruik zijn. Steenhouwerijen waren berucht om hun fysieke kracht en dit diende hen goed in grappling-evenementen. Boodschappers deden het beter in de races. Dus zelfs de oude atleten begrepen de noodzaak van crosstraining en specifieke training, maar er is weinig informatie over de details.
