De twaalfvingerige darm, het startpunt van de dunne darm, hecht zich aan de ene kant aan de maag en de jejunum, het middelste gedeelte van de darm, aan de andere. De eerste van drie secties waaruit de dunne darm bestaat, de twaalfvingerige darm is kort, slechts ongeveer 8-inch lang. De galwegen en alvleesklierkanalen lopen leeg in de twaalfvingerige darm bij de ampulla van Vater en scheiden spijsverteringssappen af die voedsel afbreken. Verschillende ziekten kunnen de twaalfvingerige darm aantasten.
Kanker
Kanker in de dunne darm komt zelden voor, maar de meeste dunne darmkankers ontwikkelen zich in de twaalfvingerige darm, nabij de ampulla van Vater, meldt de American Cancer Society. Dertig tot 40 procent van de twaalfvingerige darmkanker, adenocarcinomen genoemd, is afkomstig uit de cellen langs de dunne darm. Adenocarcinomen beginnen als poliepen die na verloop van tijd veranderen in kankergezwellen.
Factoren die de kans op het ontwikkelen van duodenale kanker verhogen, zijn onder meer een voorgeschiedenis van de ziekte van Crohn of coeliakie, twee ziekten die de twaalfvingerige darm kunnen beïnvloeden. Anderen hebben familiale adenomateuze polyposis of eten een vetrijk dieet, meldt de Cleveland Clinic. Symptomen van deze kanker zijn onder meer gewichtsverlies, bloed in de ontlasting, pijn of maagkrampen of een knobbeltje in de buik. Darmblokkade kan optreden. Chirurgie, bestraling en chemotherapie kunnen allemaal worden gebruikt om darmkanker te behandelen.
Ziekte van Crohn
De ziekte van Crohn, een chronische ontstekingsziekte van de darmen, treft meestal het onderste deel van de dunne darm, het ileum, maar kan ook de twaalfvingerige darm aantasten. Crohn komt vaak voor in gezinnen, waarbij 20 procent van de mensen met Crohn een bloedverwant hebben met de ziekte, meldt het Ohio State University Medical Center. Symptomen van Crohn zijn diarree, rectale bloedingen, buikpijn, gewichtsverlies, koorts en gewrichtspijn. Hoewel medicijnen zoals steroïden om ontstekingen te verminderen of antibiotica de ziekte van Crohn kunnen helpen beheersen, bestaat er geen remedie.
Duodenale zweren
Maagzweren beïnvloeden de maag en de twaalfvingerige darm, waarbij zweren in de twaalfvingerige darm de meest voorkomende zijn, volgens de Merck-handleiding. De meest voorkomende oorzaken van zweren in de twaalfvingerige darm zijn infectie met de bacterie Helicobacter pylori, gevonden bij 50 tot 75 procent van de mensen met maagzweren of het gebruik van aspirine en niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen. Roken verhoogt ook de kans op het ontwikkelen van maagzweren. Duodenale zweren veroorzaken pijn, vaak ernstig genoeg om de patiënt 's nachts wakker te maken. Consumptiemelk verlicht vaak de pijn tijdelijk, die vervolgens enkele uren later terugkeert. Antibiotica en antacida behandelen darmzweren.
Familiale adenomateuze polypose
Familiale adenomateuze polyypose, vaak afgekort tot FAP, is een erfelijke ziekte die 1 procent van alle darmkanker veroorzaakt en kan voorkomen in de twaalfvingerige darm. Mensen met FAP hebben honderden tot duizenden poliepen die zich in hun tienerjaren ontwikkelen; ze ontwikkelen allemaal tegen hun veertig colorectale kanker, waarschuwt de Cleveland Clinic. Meestal wordt verwijdering van de dikke darm aanbevolen. Het voorkomen van duodenale kanker, de tweede belangrijkste doodsoorzaak bij FAP-patiënten, vereist frequente verwijdering en biopsie van poliepen die zich ontwikkelen.
